مساله اصلی در این دوره ریاست بر اتحادیه، قانون اساسی آن است. برلین اکنون شش هفته زمان برای رسیدن به یک مصالحه دارد.
روزنامه اتریشی دی پرسه در گزارشی از وین و برلین نوشت، "آلمان از بین همه کشورهای جهان کشوری است که بیشتر مسایل در این لحظه به آن بستگی دارد." این استنباطی بود که مارگارت بکت، وزیر امور خارجه انگلیس از فشار انتظارات بی‌مثالی که به واسطه ریاست آلمان بر اتحادیه اروپا بر برلین وارد می‌شود، به بیان آن پرداخت.
سوالی که پشت این انتظارات وجود دارد، این است که چه کسی جز بزرگ‌ترین کشور اتحادیه اروپا می‌تواند موفق شود این اتحادیه را از بحران خارج کند و دستکم راه حلی برای مشکلات متعددی که باقی مانده‌اند، بیابد؟
فهرست وظایفی که باید در زمان ریاست آلمان‌ها حل شوند، طولانی است.
قانون اساسی
اولین مکان مختص به قانون اساسی است که در حال حاضر به بن بست برخورده و تیم اتحادیه اروپا آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان قصد دارد در ماه ژوئن آینده پیش‌نویس آن را برای امضای سران کشورهای اروپایی ارایه کند.
با وجود مواضع فعلی در قبال این قانون اساسی – همانند مساله توسعه اتحادیه اروپا – مرکل مبنای خوبی را برای آغاز ریاست بر اتحادیه اروپا متصور است. وی در بروکسل گفت، برلین می‌تواند با همه اعضای اتحادیه اروپا همکاری داشته باشد.
روابط خارجی
علاوه بر قانون اساسی، برخی موضوعات محوری دیگر اتحادیه اروپا مانند تضمین تامین انرژی، مقابله با گرم شدن زمین، مساله غامض ترکیه و تنش‌زدایی در روابط خارجی این اتحادیه در خاورمیانه و کوزوو نیز مطرح هستند. آنگلا مرکل قصد دارد در نقش خود به عنوان رییس اتحادیه اروپا و رییس گروه هشت روابط اروپا با روسیه را نیز بر بنیانی مطمئن‌تر بنا نهد.
اکنون مشکل آلمان آن است که باید این بار سنگین را با یک دست حمل کند، چرا که تا ماه مه انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه به عنوان یکی از مهم‌ترین شرکای این کشور در اتحادیه اروپا برگزار می‌شود و در انگلیس تونی بلر ابتدای تابستان 2007 جای خود را به گوردون براون، وزیر خزانه‌داری این کشور خواهد داد.
نمی‌توانیم معجزه کنیم
به‌این ترتیب فقط یک ظرف زمانی 6 هفته‌ای پیش روی آلمان است تا سوزن دو راهی را برای اروپا مشخص کند. فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه آلمان پیش از این هشدار داده است: "ما تا ماه ژوئن نمی‌توانیم معجزه کنیم."
اما دیگر اعضای اتحادیه اروپا از آلمان انتظار معجزه دارند. هر گونه موفقیت ملموس ریاست آلمان بر اتحادیه اروپا تاثیر می‌گذارد و از نظر روانی به آنها کمک خواهد کرد. این اتحادیه اکنون با 27 عضو به شخصیت‌هایی برای رهبری نیاز دارد که دیدگاه و توان پیشروی را برای توسعه سیاسی داشته باشد.
قانون اساسی اتحادیه اروپا محرکی برای سرزنده شدن اتحادیه اروپا خواهد شد. این قانون برای شهروندان اتحادیه اروپا به مانند یک کاتالوگی خواهد بود که ارزش‌های اروپایی در آن ارایه شده است، اما هدفی پراگماتیک را دنبال می‌کند که کارکردهای اتحادیه اروپا و توان تصمیم‌گیری آن را تقویت می‌کند. در صورتی که این اتفاق نیفتد، بحث‌ها درباره شتاب اروپا متوقف خواهد شد.
قانون اساسی اروپا پس از آن که در هلند و فرانسه مورد پذیرش واقع نشد، به بن بست رسید. آلمان اکنون باید پیش‌نویسی را تهیه کند که اگر منتقدان سرشان را به نشانه تایید آن تکان ندادند، دستکم آرام گیرند. تاکنون 18 کشور عضو اتحادیه اروپا این قانون را تصویب کرده‌اند. در همین حال، خوزه مانوئل باروسو، رییس کمیسیون اتحادیه اروپا در این باره گفته است: " قانون اساسی اتحادیه اروپا در شکل فعلی آن نمی‌تواند قدرت اجرایی پیدا کند."
راینهارد زیلبرگر، معاون اروپا در وزارت امور خارجه آلمان و اوه کورسه پیوس، مشاور سیاست اروپایی مرکل به عنوان دو مامور ویژه قرار است اشتراکات منتقدان و موافقان این قانون را به دقت مورد بررسی قرار دهند. اگر آنها موفق به انجام چنین کاری شوند، آلمان نقش رهبری در اتحادیه اروپا را برای خود تضمین کرده است، اما اگر شکست بخورند، اروپا در معرض تهدید آشفتگی قرار خواهد گرفت.