بیش از 7/5 میلیون نفر از مردم تایوان یعنی 70درصد واجدین شرایط، در 27نوامبر به پای صندوق‌های رأی رفتند تا شهردار و اعضای شوراهای شهر خود را در 5منطقه مشخص کنند. این رای‌گیری خود می‌تواند به‌عنوان یک ارزیابی گسترده از عملکرد مایانگ جو، رئیس‌جمهوری تایوان قلمداد شود.
مایانگ جو شخصا، هم‌راستا با تمایلات خود درخصوص نزدیکی بیشتر با چین، برنامه‌هایی برای توسعه روابط تجاری شامل گسترش تجارت آزاد با چین اتخاذ کرده است که این خود بزرگ‌ترین بازنگری در روابط با این کشور از سال1949 محسوب می‌شود.
اما به‌نظر می‌رسد که این مسئله چندان به نفع مایانگ جو تمام نشده باشد. اگرچه حزب متبوع وی- کومینتانگ (KMT)- توانست از بین 5 جایگاه شهرداری، 3 مقام را به دست آورد اما نتوانست اکثریت آرا را به‌خود اختصاص دهد. در حالی که حزب پیشرو دمکراتیک (DPP) که گرایش به سمت استقلال کامل‌تر و بیشتر تایوان دارد، نزدیک به 50درصد آرا را از آن خود کرد، حزب KMT تنها توانست 45درصد آرا را کسب کند. درصورتی که در انتخابات ریاست‌جمهوری نیز چنین اتفاقی رخ دهد، مایانگ جو به‌شدت با مشکل مواجه خواهد شد به طوری که پیش‌بینی می‌شود در مقایسه با انتخاباتی که 2سال پیش برگزار شد، آرای او به میزان تقریبی 8درصد کاهش پیدا کرده باشد. این برای نخستین بار است که حزب DPP در انتخابات شوراهای شهر از حزب KMT پیشی گرفته است.
این انتخابات با توجه به شرکت گسترده اقشار مختلف مردم به یک انتخابات ویژه در تایوان تبدیل شد. در جریان این انتخابات اقداماتی برای انجام ترورهای مشکوک مشاهده شد. زمانی که سین لین، پسر لین، رئیس افتخاری حزب KMT در حال تبلیغات انتخاباتی در میان هواداران این حزب بود مردی از میان جمعیت به او شلیک کرد و تیر از صورت او رد شد. وی در این سوءقصد نافرجام تنها مجروح شد اما یکی از حاضران در محل جانش را از دست داد. واقعا مشخص نبود که این مرد مسلح قصد داشت به لین آسیب برساند یا برای تسویه‌حساب با این حزب دست به این اقدام زده بود.
به هر صورت خانم تی‌سای اینگ‌ون، رهبر حزب DPP اعلام کرد که این شلیک در انتخابات تأثیر داشته و باعث افزایش آرای حزب KMT و کاهش آرای حزب آنها شده است. شاید بتوان گفت تنها برنده اصلی در این میدان، چین است چرا که در مبارزات انتخاباتی به مسئله مهم و اساسی آینده روابط با چین پرداخته نشد. نامزدهای این انتخابات بیشتر در تبلیغات خود به بحث درباره ارائه طرح‌های اشتغال‌زایی و ساخت مسکن مشغول بودند. تایوان از واقعیت پذیرفته‌شده استقلال لذت می‌برد و از تهدیدهای ارتش چین بیزار است. حزب KMT تمایل دارد از تشریح سطح روابط خود با دولت پکن اجتناب کند اما در این زمان حزب DPP از برانگیختن احساسات ضد‌چینی خودداری می‌کند. این موضع در واکنش به هشدارهای جدید درباره اقتصاد تایوان است زیرا نجات اقتصاد این کشور در گرو تجارت با چین است.
مایانگ‌جو، رئیس‌جمهوری تایوان ادعا می‌کند که سیاست دولتش در قبال چین برای اکثریت مردم تایوان قابل‌قبول است. دولت پکن می‌تواند انتظار داشته باشد که به ارائه بسته‌های حمایت تجاری خود برای ازدست‌ندادن تایوان همچنان ادامه دهد. چین هیچ فرصتی را برای اعزام نماینده به اجلاس سرمایه‌گذاری و همکاری‌های پزشکی و حمایتی در تایپه از دست نمی‌دهد. قطعا مشابه این وضعیت را می‌توان در ارتقای روابط سیاسی مشاهده کرد.
حزب DPP از هر راهی برای احیا و تثبیت موقعیت خود استفاده می‌کند. این حزب در 2سال گذشته از لحاظ محبوبیت در نقطه پایینی قرار داشت. رهبر سابق این حزب، چن شوبیان به‌علت فساد مالی به حبس محکوم شد. رئیس‌جمهور سال‌های 2000 تا 2008، به اعتقاد بسیاری یک آشوبگر در نشان‌دادن استقلال تایوان بود اما با رهبری خانم تی‌سای، نسل جدیدی از میانه‌رو‌ها ظهور پیدا کردند و حزب DPP برنامه جذب متخصصان و جوانان را در دستور کار خود قرار داد. بدین ترتیب تی‌سای نامزد اصلی حزب DPP برای انتخابات ریاست‌جمهوری به حساب می‌آید.
در حال حاضر این حزب تمام تلاش خود را می‌کند تا نشان دهد که می‌تواند توجه پکن را به سوی خود جلب کند. خانم تی سای از تدوین مجموعه‌ای از برنامه‌ها و تصمیمات خبر داده است که به‌عنوان خط‌مشی آنها در رابطه بین DPP و چین مد نظر قرار خواهد گرفت. صحبت‌های خانم تی‌سای در این زمینه بدون هیچ پیش‌شرطی بوده است. او به مردم تایوان اعلام کرده است که حزب او رویکرد شتابزده دولت مایانگ جو را در قبال چین اصلاح خواهد کرد.
به‌نظر می‌رسد چن شوبیان اما از نگرش جانشین خود خشمگین است. او با صدور بیانیه‌هایی از زندان اعلام کرده است که نماینده حزب DPP بهتر است روی استقلال تایوان به جای داشتن روابط با چین پافشاری کند. البته بدون دخالت چن شوبیان هم مقام‌های این حزب برای انتخاب فرد مناسب به‌عنوان نامزد این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری با یکدیگر اختلاف دارند.
این در حالی است که مایانگ جو، رئیس‌جمهوری تایوان هم عملکرد بسیار ضعیفی داشته است و با توجه به رشد نگران‌کننده اقتصادی، نمایندگان حزب KMT تمایلی برای همکاری با وی ندارند. به‌نظر می‌رسد عدم‌محبوبیت او به‌دلیل نپرداختن به مسئله اشتغال و فاصله زیاد طبقاتی در تایوان است.
حزب DPP بسیار جدی اعلام کرده است که احتمال اتخاذ رویکردی جدید بسیار ضعیف است. در چنین شرایطی اغلب مردم تایوان بر این باورند که ادغام اقتصادی با چین امری اجتناب‌ناپذیر است. بسیاری از مردم اعتقاد دارند که اکنون تایوان از نقطه غیرقابل بازگشت عبور کرده و همین مسئله کورسوی امیدی برای مقام‌های چین به حساب می‌آید.
Economist