به گزارش خبرگزاری مهر، امروزه تغییرات آب و هوایی می‌تواند موجب اختلالات مخابراتی و یا افزایش مصرف انرژی شود اما به نظر می‌رسد که آب و هوا حتی از این قابلیت برخوردار است که منجر به زوال و سقوط یک امپراتوری شود.
هرچند بی شک علت سقوط تمام امپراتوری‌ها و سلسله‌های شاهنشایی در طول تاریخ تغییرات آب و هوایی نبوده است اما تازه‌ترین تحقیقات باستان شناسان سوئیسی نشان می‌دهد که زوال امپراتوری رم تقصیر وضعیت آب و هوا بوده است.
تیمی از دانشمندان موسسه تحقیقات فدرال سوئیس در زوریخ به سرپرستی "اولف بونتگن" از 9 هزار صنایع دستی بر روی چوب که 2 هزار و 500 سال قبل ساخته شده‌اند به عنوان یک ابزار تحقیقاتی استفاده کردند.
این محققان با مشاهده و حالت حفظ این اشیاء نشان دادند که بین تاریخ تمدن گذشته و تغییرات ناگهانی آب و هوا ارتباط وجود دارد. به خصوص، این دانشمندان دریافتند که دوره‌های با تابستان‌های گرم و مرطوب با فازهای رشد و شکوفایی منطبق بوده درحالی که در طول فازهای با شرایط جوی ناپایدار اغتشاش‌های سیاسی بسیاری در امپراتوری رم در گرفته است.
"اولف بونتگن" در این خصوص توضیح داد: "با نگاه به قرون گذشته می‌توان نمونه‌هایی پیدا کرد که در آنها تغییرات آب و هوایی تاثیرات قابل توجهی بر روی تاریخ بشر برجای گذاشته‌اند."
این باستان شناسان موفق شدند تاریخ صنایع دستی بر روی چوب که بیشتر آنها از چوب بلوط ساخته شده بودند را تعیین کنند.
در این تعیین تاریخ از حلقه‌های متمرکز حاضر در روی چوب که سن درخت را نشان می‌دهند استفاده کردند به طوری که در طول فصل رشد و شکوفایی که آب و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس است، درختان حلقه‌های وسیع‌تری را تشکیل می‌دهند و فاصله میان هر حلقه با حلقه دیگر نسبتا زیاد است. در حالی که در شرایط نامطلوب مثل فصول خشکسالی، حلقه‌ها با فاصله نزدیک‌تری از هم تشکیل می‌شوند.
سپس این دانشمندان از این اطلاعات برای بازسازی وضعیت آب و هوایی موجود در عصری که این صنایع دستی چوبی در آن ساخته شده بود را استفاده کردند.
با مقایسه این نتایج، باستان شناسان سوئیسی موفق شدند فازهای مختلف تاریخی را در امپراتوری رم نشان دهند.
"اولف بونتگن" در این باره افزود: "تابستان‌های گرم و مرطوب با دوره‌های شکوفایی امپراتوری رم باستان سازگارند در حالی که تغییرات آب و هوایی نامساعد که بین 250 تا 500 بعد از میلاد رخ داد با تغییرات اساسی سیاسی، سقوط امپراتوری رم و آغاز فاز مهاجرت‌های بزرگ منطبق بوده است."
به گفته این دانشمند، در قرن سوم یک خشکسالی پایدار به ثبت رسید که در این دوره رم باستان یکی از تاریک‌ترین دوره‌های خود را پشت سر گذاشت و در حدود سال 500 نیز امپراتوری رم به طور کامل سقوط کرد.