در این میان انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان از حساسیت بیشتری نسبت به 2 انتخاب دیگر برخوردار است. آنچه از مصوبات هیأت رئیسه فدراسیون والیبال در مهم‌ترین نشست سال‌های اخیرش می‌توان برداشت کرد و متوجه شد اینکه تمایل مسئولان فدراسیون در میان گزینه‌های خارجی برای سرمربیگری این تیم بیشتر به سمت مربیان امتحان پس داده صرب است تا مربیان سایر کشورهای صاحب والیبال مثل ایتالیا، برزیل و آرژانتین که هم‌اکنون بیشترین آمار را در زمینه صدور مربی به کشورهای دیگر دارند. برای حل مشکلات تیم‌های نوجوانان و جوانان نیز فدراسیون در ابتکاری جدید به‌دنبال یک گزینه برای هدایت دو تیم است تامشکل همیشگی بازیکنانی که می‌توانند در سایه تعامل در اختیار هر دوتیم باشند نیز حل شود. در این مطلب با نگاهی گذرا به این موضوع به فرایند جدایی کادر قبلی تیم ملی بزرگسالان نیز پرداخته شده که پس از 3سال قرار است جای خود را به سرمربی خارجی بدهند.
شکست برابر ژاپن در فینال بازی‌های آسیایی کافی بود تا فدراسیون والیبال با نرسیدن به نخستین هدف از اهداف چهارگانه ترسیمی‌‌اش پس از گذشت 2ماه از مسابقات گوانجو، عذر مربیان تیم ملی بزرگسالان را بخواهد. 3 هدف دیگر فدراسیون را قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، راهیابی به لیگ جهانی و حضور در المپیک پکن تشکیل می‌دهند. البته ناکامی در بازی‌های آسیایی تنها دلیل برکناری مربیان داخلی از تیم ملی والیبال ایران نبود و بخشی از این اتفاق متأثر از نتایج مسابقات جهانی ایتالیا بود که تیم ایران با وجود برخورداری از قرعه‌ای مناسب، با شکست مقابل مصر نتوانست به مرحله دوم صعود کند. به‌نظر می‌رسد که تصمیم و اراده فدراسیون والیبال مبنی بر اجرای تغییرات در کادر فنی تیم بزرگسالان هنگامی جدی شد که تیم ملی در گوانجو با داشتن بهترین قرعه ممکنه در طول تاریخ، فرصت‌سوزی کرد و در عین ناباوری مدال طلا را دو دستی تقدیم حریفی کرد که 2ماه پیش در میلان به راحتی بر آن پیروز شده بود. بعد از گوانجو با وجود عدم‌تحقق شکل‌گیری جلسه آسیب‌شناسی و با شروع لیگ برتر گمان می‌رفت که همه چیز همانند همیشه شامل حال مرور زمان شود اما این‌بار چنین اتفاقی نیفتاد و تأثیر‌گذاری پررنگ حواشی تیم ملی ازجمله اختلاف میان سرمربی و سرپرست، دلیلی شد تا مسئولان والیبال در تصمیم خود برای انجام تغییرات، جدی‌تر شوند.
خط بطلانی بر شایعات
با وجود چندبار تایید و تکذیب برکناری یا حفظ کادر فنی از سوی طرفین (مسئولان فدراسیون از یک‌سو و کادر فنی تیم ملی از سوی دیگر) بعد از بازی‌های آسیایی و با افزایش شایعات در رسانه‌ها، سرانجام نشست هفته پیش اعضای هیأت رئیسه فدراسیون خط بطلانی بود بر همه شایعات.
رئیس فدراسیون والیبال که تا قبل از جلسه هیأت رئیسه هیچگاه به‌طور شفاف اظهارنظر نکرده بود، در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها با تایید کنارگذاشتن کادر فنی قبلی تیم ملی، گفت: «بعد از بازی‌های آسیایی گوانجو و مسابقات جهانی ایتالیا، هیأت رئیسه فدراسیون والیبال به این نتیجه رسید که کادر فنی تیم ملی نیاز به تغییرات دارد. البته دوستان ما در کادر فنی زحمات زیادی کشیدند به‌ویژه آقای معدنی و همکاران‌شان که جا دارد به نوبه خودم از آنها تشکر کنم». بیان این جمله خط بطلانی بود بر شایعات جسته وگریخته دوماهه؛ گفته می‌شد فدراسیون همچنان پای تصمیم 3سال پیش خود در استفاده از کادر قبلی ایستاده و شاید برای حفظ وضع موجود یک مشاور خارجی و بین‌المللی را به این جمع بیفزاید.
نیاز به مربی باتجربه و جهانی
رئیس فدراسیون والیبال در تشریح دیدگاه شرکت‌کنندگان در مهم‌ترین نشست اعضای هیأت رئیسه در ماه‌های منتهی به دوره 4ساله مدیریتی‌‌اش که منجر به این تصمیم شد، اظهار داشت: «انتظارات ما از تیم ملی برآورده نشده بود و توقع داشتیم که این تیم کم اشتباه‌تر از این ظاهر می‌شد. نمی‌خواهم بگویم ما براساس نتیجه اقدام می‌کنیم ولی تیم فرازوفرودهای زیادی داشت. به همین دلیل احساس کردیم به یک مربی که تجربه میدان المپیک و جهانی داشته باشد و بتواند به دانش فنی تیم ما بیفزاید، نیاز داریم».
واکنش دوگانه معدنی به تغییرات
در پی علنی‌شدن سیاست فدراسیون مبنی‌بر کنار گذاشتن کادر قبلی، سرمربی سابق تیم ملی نیز واکنشی دوگانه به برکناری‌‌اش از تیم ملی داشت.
حسین معدنی درست در روزهایی که حال و روز خوبی با تیم داماش در لیگ برتر والیبال ایران نداشت در ابتدا با طعنه به تصمیم‌گیری فدراسیون واکنش نشان داد؛ «حتما من برای بازیکنان و فدراسیون والیبال تکراری شده بودم که تصمیم به رفتنم گرفته شده است! کاش هر تصمیمی که اجرا می‌شود، خیر و مصلحت والیبال را به‌دنبال داشته باشد نه فقط به خاطر مخالفت با من انجام شود».
سرمربی تیم ملی والیبال در توضیح این گفته خود یادآور شد: «کسانی که امروز طرفدار مربی خارجی شدهاند و میخواهند او را بازگردانند، افرادی هستند که با عنوان طرفداری از مربی ایرانی باعث رفتن گائیج شدند و حتی از من طرفداری کردند اما حالا طرفدار مربی خارجی شدهاند!».
گائیج و ست‌کوویچ، گزینه‌های دردسترس
البته منظور داورزنی از جذب یک مربی خارجی با ویژگی‌هایی چون تجربه جهانی و بین‌المللی، حاکی از عزم فدراسیون در دوباره بازگرداندن زوران‌گائیج به نیمکت تیم ملی والیبال ایران بود.
گائیج که 3سال پیش به دلیل کسب نتایج ضعیف و پروازی‌بودن از ایران رفت، این روزها به ظاهر در جایی مشغول به کار نیست و به همراه هموطنش ست‌کوویچ در دسترس‌ترین گزینه‌های فدراسیون برای هدایت تیم‌های ملی بزرگسالان و تیم‌های جوانان و نوجوانان محسوب می‌شوند. اگرچه سایت فدراسیون والیبال درست یک روز پس از جلسه هیأت رئیسه اقدام به‌نظرخواهی از کاربران خود (مبنی بر اینکه برای سرمربیگری تیم ملی کدام‌یک از 2 گزینه آناستازی وگائیج را مناسب می‌دانند) کرده ولی آنچه مشخص و معلوم است اینکه گرایش فدراسیون والیبال بیشتر به سمت گائیج سنگینی می‌کند تا گزینه‌های دیگری که تنها با اسمشان بازی می‌شود و نامشان برای خالی‌نبودن میدان مطرح شده است. در مورد ادامه همکاری ست‌کوویچ که داشته‌هایش تکراری شده و نتایج کارش به‌مراتب ضعیف‌تر از کادر فنی تیم ملی بزرگسالان بوده، متأسفانه فدراسیون سکوت اختیار کرده است.
گائیج هم که روزگاری با تیم ملی صربستان قهرمان المپیک سیدنی شده و با همین تیم نیز توانسته به مقام سوم لیگ جهانی در سال2002 برسد، مدت‌هاست که از جرگه مربیان خوب جهان جامانده و پس از کنار گذاشته شدن از تیم ملی روسیه و تیم ایسکرای این کشور پیشنهادی از هیچ تیمی نداشته است.
نکته جالب‌تر آنکه در حال حاضر تیم ملی صربستان خود از وجود یک مربی اهل مقدونیه سود می‌برد و اگر مربیان صرب دارای توانمندی لازم بودند هیچگاه فدراسیون والیبال این کشور سکان تیم ملی را به یک غریبه نمی‌سپرد.