نخستین اجلاس سطح وزیران این نهاد از دهم تا 25 اکتبر سال 1967 در الجزیره پایتخت الجزایر برگزار شد و منشور آن نیز در همین اجلاس تدوین شد.
گره 77 بزرگترین سازمان بین دولتی کشورهای درحال توسعه در سازمان ملل است.
ریاست گروه77، عالی‌ترین ارگان سیاسی در ساختار سازمانی این گروه محسوب می‌شود و انتخاب آن بر اساس اصل گردشی بین منطقه آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین انجام می‌گیرد.
دوره ریاست در گروه 77 یک‌ساله است و رییس گروه فردی است که به عنوان سخنگوی گروه عمل کرده و اقدام‌های این گروه را در بخش‌های گوناگون هماهنگ می‌کند.
این گروه در ژوئن سال 1964 با امضای بیانیه مشترک هفتاد و هفت کشور در حال توسعه، در خاتمه اولین نشست کنفرانس تجارت و توسعه ملل متحد ( آنکتاد) در ژنو تاسیس شد.
با برگزاری اولین نشست وزرای گروه 77 در الجزایر اساسنامه آن موسوم به منشور الجزایر تصویب و به تدریج این نهاد دائمی توسعه یافت و به ایجاد شعبه های گروه 77 با دفاتر ارتباطی در ژنو (آنکتاد)، نایروبی (یونپ)، پاریس(یونسکو)، رم (فائو و ایفاد)، وین (یونیدو) و گروه 24 در واشنگتن (صندوق بین المللی پول و بانک جهانی) منجر شد. اگر چه اعضای گروه 77 به 130 کشور افزایش یافته است با این حال نام اولیه به دلیل اهمیت تاریخی آن حفظ شده است.
جمهوری اسلامی ایران از زمان تاسیس گروه 77 برای اولین بار در روز چهارشنبه ششم بهمن 1389 ریاستاین گروه را در وین احراز کرد.