در دوره دبستان به درس جغرافیا و ترسیم نقشه های جغرافی بسیار علاقه داشت. رنگ کردن نقشه کشورهای گوناگون آن هم با رنگهای تند قرمز، زرد، سبز وآبی نخستین تماس او با رنگ آمیزی بود.
این هنرمند به موسیقی نیز علاقه داشت و زمانی که در دانشکده هنرهای زیبا تحصیل می کرد، 2 سال به تمرین نوازندگی ویلن پرداخت.
او سال های کودکی را در شهرهای بهبهان و اهواز گذراند. سال 1314 به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد اما به زودی شهر تهران را به سوی ارومیه ترک کرد و در سن 16 سالگی در همین شهر برای اولین بار در زمینه نقاشی رنگ روغن دست به تجربه زد.
وزیری مقدم دوره دانشکده را در شرایط نا مساعد مالی و با پشتکار زیاد گذراند. او چندی هم در تماشاخانه تهران دکورهای صحنه را نقاشی می کرد.
این پیشگام هنر نو گرای ایران تحت نظر استادانی مانند علی محمد حیدریان و مادام امین فر هنر نقاشی را فرا گرفت.
سال های 1328تا1332مصادف با آغاز جنبش نوگرایی در نقاشی ایران است و وزیری مقدم نیز مانند بسیاری از هم نسلان خود تحت تاثیر امپرسیونیست ها و"ونگوگ" قرار می گیرد.
او منظره، تک چهره، صحنه های زندگی مردم را نقاشی می کند و می کوشد مضامین سنتی را به قالبی نو در آورد.
مجموعه ای از این نقاشی ها در سال 1331 در انجمن ایران و امریکا به عنوان اولین نمایشگاه انفرادی اش به نمایش در آمدند.
وزیری مقدم در مرداد ماه 1334 راهی ایتالیا شد و در آکادمی هنرهای زیبای رم مشغول فرا گرفتن چیزهای تازه ای شد که پنجره ای به چشم اندازی روشن تر و گسترده تر را برایش گشود.
اولین سال های حضورش در ایتالیا مقارن بود با اوج گیری جنبشی جدید در عرصه هنر انتزاعی که با عناوینی مترادف با "تاشیسم"، "هنر بی فرم" و "هنر دیگر" شناخته می شود.
وزیری مقدم در بیست و نهمین بی ینال جهانی ونیز در سال 1337 با اثری به نام"شهر ایرانی" شرکت کرد و نمایشگاه های بسیاری از آثارش در شهرهای اروپا و ایران برگزار شدند.
او از سال 1348 تا 1355 ریاست دانشکده هنرهای زیبا را نیز برعهده داشت و با بهره گیری از نقش برجسته های فلزی اقدام به ساختن مجسمه های چوبی کرد.
کتاب های"شیوه طراحی" ،"راهنمای نقاشی" ، و"طراحی" از جمله تالیفات این هنرمند هستند.
محسن وزیری مقدم در سن 94 سالگی درگذشت.