اما من میگویم این خبر کهنه نیست، چون این جشنواره هنوز یک هفته دیگر ادامه دارد و تازه بخش اجرای نمایشهای صحنهای و خیابانی آن در تهران، پسفردا، 23بهمن شروع میشود.
از شنبه گذشته تا امروز کارگاههای جشنواره برگزار شده، نمایشنامهخوانیها در تئاتر شهر اجرا شده و نمایشهای صحنهای و خیابانی هم در چند استان دیگر. تویی که سالهای پیش خبرهای جشنواره را دنبال کردهای، میدانی که این زمانبندی جدا، یک اتفاق تازه در جشنواره است. اما این تنها اتفاق تازه جشنواره امسال نیست. اضافه شدن دو تالار نمایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به مجموعه تالارهای جشنواره هم یکی دیگر از این اتفاقهاست. البته نمایشهایی که در این دو تالار اجرا میشوند، بزرگسالانهاند، اما بههرحال این اتفاق شاید بتواند توجه نوجوانان را بیشتر به تئاتر جلب کند. البته امسال هم جشنواره بخش اجرای نمایشهای کودکان و نوجوانان را دارد که خبر خوبی است، اما مشکل اصلی اینجاست که اصولاً نمایشهای این گروه هم بیشتر کودکانهاند تا نوجوانانه!
از اتفاقهای تازه جشنواره که بگذریم، بقیه قسمتهای جشنواره ظاهراً تکراری است. اما مگر جشنواره تکراری هم میشود؟ هر سال نمایشهای تازهای اجرا میشوند که هر کدامشان بهصورت بالقوه این امکان را دارند که یک اتفاق تازه در تئاتر باشند.
اتفاقاً بهنظر میآید یکی از نمایشهایی که قرار است هفته آینده در جشنواره اجرا شود، این ویژگی را دارد. نمایش «کمی تاب بخوریم» به کارگردانی آروند دشتآرای که براساس متنی از محمد چرمشیر، یکی از معروفترین نمایشنامهنویسان ایران، آماده شده. به گفته کارگردان این نمایش، حرکت بازیگران این نمایش در صحنه مثل همیشه جلو به عقب یا چپبهراست نیست، بلکه از بالا به پایین و برعکس است. خب وقتی چنین اتفاقی در اجرای یک نمایش میافتد بیدلیل نیست و آدم انتظار دارد پشت آن حرف تازهای هم برای گفتن وجود داشته باشد و همین آدم را مشتاق میکند نمایش را حتماً ببیند. اتفاق تازه دیگری که در میان نمایشهای امسال افتاده این است که داریوش مهرجویی، کارگردان سینما، امسال یک تئاتر برای اجرا آماده کرده که طبیعتاً هم دوستداران تئاتر و هم سینمادوستان را کنجکاو و مشتاق تماشای این کار کرده.
مطمئناً در میان کارهایی که قرار است در جشنواره اجرا شوند، اتفاقهای تازه زیاد دیگری هم افتاده که تا نبینیم، نمیتوانیم دربارهشان حرف بزنیم. پس وعده ما تالارهای نمایش جشنواره و کشف اتفاقهای تازه!