تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۸۹ - ۱۵:۰۱

در خانه ما کبوترها حرمت داشتند. همیشه یکی، دو کبوتر خانگی داشتیم و پدرم برای آنها و قمری‌ها و گنجشک‌ها آب و دانه می‌ریخت.

کبوترهایمان خانه داشتند، اما درِ خانه‌شان هیچ‌وقت قفل نبود. آنها آزاد بودند، برای همین گه‌گاه پر‌می‌زدند و می‌رفتند و دیگر بر‌نمی‌گشتند. بعد خانه ما خالی می‌ماند تا باز روزی دیگر و کبوتری دیگر.

پدرم  که همیشه در سفر بود، حتی از کربلا هم کبوتر آورد. او برایم از شهرهای بزرگ دنیا می‌گفت که در همه آنها میدان یا فضایی برای کبوترها وجود دارد و توریست‌ها برای کبوترها دانه می‌ریزند. بعد یاد کبوترهای حرم امام رضاع می افتادم و... در شهر خودم دنبال چنین میدانی می‌گشتم.

خانه کبوتر تهران

بهنام اتابکی، مدیرعامل شرکت نوسازی اراضی عباس آباد به خبرگزاری شهر گفته است که دومین کبوترخانه اراضی عباس‌آباد در دست ساخت است و پس از پایان فصل سرما، از آن بهره‌برداری می‌شود.

جالب این‌جاست که  پیشنهاد ساخت کبوترخانه از سوی مردم ارائه شده است.

البته ساخت کبوترخانه‌ها از قدیم در ایران مرسوم بوده است و هنوز هم برخی از آنها در اطراف شهر اصفهان و شهرهای دیگر مانند نجف‌آباد، خوانسار، خمین و گلپایگان و بقایایی از آن در استان‌های آذربایجان و یزد وجود دارد.

به گفته او، قطعاً کبوترخانه‌های این اراضی با استقبال خانواده‌ها و کودکان روبه رو می‌شود، بنابراین فضاهایی نیز کنار این کبوترخانه‌ها پیش بینی شده است تا کودکان بتوانند برای کبوترها دانه بریزند، چنان‌که در میدان‌های اصلی شهرهای بزرگ دنیا نیز زمینه همزیستی کودکان با کبوترها فراهم شده است.

نشانه

 کبوتر نشانه است. نشانه صلح در ادبیات، نشانه آزادی، و در زمان انقلاب اسلامی کشورمان نشانه شهید و شاید پرواز تا رسیدن به خدا.

در بسیاری از مراسم  ورزشی و سیاسی و حتی در جشن‌های ملی همه کشورها کبوترهایی را به پرواز درمی‌آورند؛ در یاد عزیزان از دست رفته کبوتر آزاد می کنند و ... این پرنده مهم‌تر از این حرف‌هاست.

شاهکار معماری

 کارشناسان معماری ساخت کبوترخانه را به نوعی شاهکار معماری هنری می‌دانند. به‌عنوان مثال در کبوترخانه‌های قدیمی قطر سوراخ‌های ورودی کبوتران به داخل برج‌ها به اندازه‌ای است که تنها کبوتران می‌توانند وارد آن شوند و پرندگان مهاجم قادر به ورود نیستند.

باز هم ایران

البته باید بدانیم که در ساخت این شاهکارهای معماری، ما پیشرو بوده‌ایم. شاردن، جهان‌گرد معروف فرانسوی در قسمتی از سفرنامه خود می‌نویسد: «کبوترخانه‌های عظیم ایران،  شش بار بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین پرورشگاه‌های ماست. ایران سرزمینی است که بهترین کبوترخانه‌های جهان در آن‌جا ساخته می‌شود.»

منبع: همشهری آنلاین