با این که این خرچنگ ها کوچک اند و چنگال های تیزی دارند اما به روشی مناسب برای کسب درامد کشاورزان بنگلادشی تبدیل
شده اند.
زمین‌های کشاورزی در بنگلادش با جاری شدن سیل به زیر آب شور رفته و دیگر برای کاشت برنج دست کم تا مدتی طولانی مناسب نیست.
این مسئله باعث شده تا کشاورزان بنگلادشی در جنوب غربی این کشور به روش دیگری برای گذران زندگی روی بیاورند.
این خرچنگ‌ها توسط یک سازمان مردم نهاد در اختیار کشاورزان قرار گرفته و با آموزش به آنها مردم را کمک کرده اند تا خرچنگ پرورش بدهند.
وزن این خرچنگ ها در صورت پرورش مناسب تا 4 کیلوگرم می‌رسد.
برای برخی این تجارت تا حدی سودآور بوده که ممکن است دیگر سراغ کاشت برنج نروند.
بعضی از کشاورزان توانسته اند مجدد برای خانواده شان سرپناهی تهیه کنند و زندگی را بگذرانند.
خرچنگ ها برای صادرات به کشورهایی مانند تایلند، سنگاپور و مالزی پرورش داده می‌شوند.
رئیس سازمان براک، دکتر کبیر معتقد است چون خرچنگ‌ها مصرف مواد غذایی‌شان کم است و برای رشد نیازی به مواد شیمایی ندارند در مقایسه با کاشت برنج بیشتر به نفع محیط زیست اند.