براساس یک پژوهش، در 100 سال گذشته، تعداد ماهیهای ریز مانند ساردین، شاهماهی و ماهی روغنی به میزان بیش از دو برابر افزایش داشته است.
به گزارش ایسنا، این میزان افزایش به دلیل کاهش چشمگیر ماهیهای شکارچی بزرگ مانند کوسهها، ماهی تن و سایر شکارچیها به جهت ماهیگیری بیش از حد اتفاق افتاده است.
بدون حضور شکارچیهای طبیعی برای کنترل جمعیت ماهیهای ریز، میزان ماهیهای کوچک که از پلانکتون تغذیه میکنند افزایش بسیاری داشته است.
دانشمندانی که این مطلب را دریافتهاند اظهار کردند که افزایش میزان ماهیهای کوچک طعمه میتواند عواقب جدی بیشتری در میان چرخه غذایی داشته باشد و خطر ایجاد جلبک را افزایش دهد که در این صورت میزان آنها افزایش یافته و باعث خفگی اقیانوس میشود.
تحقیقات جدید که توسط تیمی از دانشمندان بینالمللی انجام شده، اولین تحلیل جهانی در مورد اثرات ماهیگیری تجاری از زمان ویکتوریایی محسوب میشود.
محققان با استفاده از دادههای ماهیگیری تا سال 1880 تصاویر بیش از 200 حیات دریایی را از سراسر جهان گرفته و از مدلهای کامپیوتری برای برآورد میزان آنها استفاده کردند.
این پژوهش تصدیق کرد که ماهیگیری بیش از حد ضربه بدی به تعداد ماهیهای بزرگتر و شکارچی مانند ماهی روغن آتلانتیک شمالی، ماهی آزاد، اره ماهی و ماهی تن زده است.
به گفته دانشمندان در 120 سال گذشته تعداد ماهیها به میزان دو سوم کاهش یافته که فقط 54 درصد آن در 50 سال اخیر رخ داده است. این در حالیست که میزان ماهیهای طعمه مانند ساردین افزایشی دو برابری داشتهاند.
ماهیهای ساردین و شاهماهی از پلانکتونهای پودهخوار تغیه میکنند که در دریا شناور هستند. از سوی دیگر پلانکتونهای پودهخوار از فیتوپلانکتونها تغذیه میکنند که در انتهای چرخه غذایی قرار دارند. با فزایش یافتن میزان ماهیهای کوچک، تعداد پلانکتونهای پودهخوار کاهش یافته است. با کاهش میزان این پلانکتونها این خطر وجود دارد که جمعیت فیتوپلانکتونها از کنترل خارج شده و این مساله به افزایش میزان جلبکهای سبز منجر شود.