علی شاکری: مارلون گارنت یکی از چند بازیکن تأثیرگذار خارجی است که از حضورش در لیگ برتر بسکتبال ایران نزدیک به 2سال می‌گذرد؛ بازیکنی که با وجود 35سال سن و سابقه بازی درNBA و لیگ‌های کرواسی، اسپانیا و ترکیه به اعتقاد مهران شاهین‌طبع هنوز مثل بازیکنان جوان، باانگیزه و بسیار حرفه‌ای تمرین می‌کند و با بدنی آماده همواره اشتیاق زیادی برای بازی‌کردن دارد.

گارنت سال قبل را در اصفهان و با ذوب‌آهن گذراند و در این فصل به‌دلیل آسیب‌دیدگی صمد نیکخواه‌بهرامی مورد توجه باشگاه مهرام، قهرمان ایران و آسیا واقع شد تا به نوعی بتواند ‌ نبود این بازیکن بزرگ مصدوم بسکتبال را پوشش دهد. او یکی از خارجی‌های موفق 2 فصل اخیر لیگ بسکتبال در پست3 به ‌شمار می‌رود که چه در ذوب‌آهن و چه در مهرام توانسته نگاه‌ها را به سوی خود جلب کند. اگرچه با آمدن سومین بازیکن خارجی مهرام او از ترکیب اصلی تیمش در هفته‌های اخیر تا حدودی دورشده ولی امیدوار است در لیگ غرب آسیا بتواند همچنان به‌عنوان مهره‌ای مؤثر و مفید در رسیدن به‌عنوان قهرمانی و راهیابی‌‌ به مرحله نهایی به مهرام کمک کند. گارنت در گفت‌وگو با همشهری از برداشت خود از بسکتبال ایران و تفاوت شهرهای اصفهان و تهران گفت و اینکه مردم ایران را مهربان‌تر از آنچه پیش از آمدنش به ایران تعریف آنان را شنیده بود دیده است. ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.

  • خیلی‌ها مارلون گارنت را آمریکایی می‌دانند ولی مثل اینکه شما اهل کشوری کوچک در آمریکای مرکزی هستید؟ ‌

بله، همین‌طور است که شما می‌گویید. نام کشورم بلیز است؛ جزیره‌ای خوش آب‌وهوا و توریستی در آمریکای مرکزی که مردم آن عمدتا از مهاجران انگلیسی هستند. بلیز با یک‌ونیم میلیون جمعیت کوچک‌ترین کشور منطقه آمریکای مرکزی به حساب می‌آید. این کشور از شمال با مکزیک و از غرب و جنوب با گواتمالا همسایه است. بلیز در دوره‌های مختلف مستعمره اسپانیا و بعد هم انگلیس بوده و در سال۱۹۸۱ استقلال یافته است. گردشگری مهم‌ترین منبع درآمد خارجی کشور ما محسوب می‌شود.

  • ورزش بسکتبال چه جایگاهی در کشور شما در میان سایر رشته‌های ورزشی دارد؟

در چند سال اخیر بسکتبال بلیز با یک لیگ حرفه‌ای رشد خوبی داشته و توانسته یک تیم ملی خوب را تدارک ببیند. از این کشور تنها من و پالاس توانسته‌ایم به تیم‌های NBA راه پیدا کنیم که من بعد از یک فصل حضور در تیم بوستون سلتیکز راهی اروپا شدم وپالاس نیز هم‌اکنون در لیگ یونان بازی می‌کند.

  • شما گفتید که به اروپا رفتید. در این سال‌ها در کدام‌یک از لیگ‌های کشورهای اروپایی بازی کرده‌اید؟

من در ترکیه، اسپانیا، ایتالیا و کرواسی بازی کردم و بعد هم راهی ایران شدم. پارسال عضو ذوب‌آهن بودم و این فصل هم در مهرام بازی می‌کنم.

  • با چه اطلاعات و ذهنیتی به ایران آمدی؟

قبل از قبول پیشنهاد ذوب‌‌آهن در ترکیه اطلاعات لازم را در مورد ایران و مسائل فرهنگی آن به دست آورده بودم و به من گفته بودند ایران مردمان خوب و مهربانی دارد ولی حالا همه چیز را فراتر از شنیده‌های قبلی‌ام می‌بینم؛ مردمانی خونگرم و مهمان‌نواز که خوشبختانه رابطه خوبی با آنها دارم. چه در اصفهان و چه در تهران بسیاری از مواقع به‌تنهایی به خیابان می‌روم و اصلا احساس غریبی نمی‌کنم. تنها مشکل من دوری از خانواده و همسر و 2فرزند دخترم است که مرا کمی آزار می‌دهد.

  • چه تفاوتی میان اصفهان و ذوب‌آهن و تهران و مهرام هست؟

مهرام و ذوب‌آهن اختلاف زیادی با هم ندارند و تفکر بسکتبالی این 2تیم شبیه به هم است، اما زندگی در تهران برایم راحت‌تر از اصفهان است اگرچه شهر تاریخی اصفهان و جاذبه‌هایش به‌خصوص سوغاتی‌هایش را واقعا دوست دارم. تمامی خانه‌مان در کارولینای شمالی را همسرم با سوغاتی‌های هنری شهر اصفهان که با خودم به آنجا برده‌ام زینت داده است. در میان تمامی جاذبه‌های شهر اصفهان میدان نقش جهان توجهم را سخت به‌خود جلب کرده که شکوه و جلوه خاصی دارد و بحق پایتخت فرهنگی ایران است.

  • لیگ ایران را در مقایسه با لیگ‌های کشورهایی که در آن بازی کرده‌ای چگونه می‌بینی؟

از نظر دفعات تمرینات چندان تفاوتی با هم ندارند ولی طبیعی است که سطح لیگ کشورهای اروپایی بسیار بالاتر از لیگ ایران است و شما با آنها فاصله دارید و آنها از نظر دانش و کیفیت بسکتبال از شما جلوترند. البته لیگ ایران از پتانسیل مناسبی برای رشد بیشتر برخوردار است اما به هرحال با یک‌سری مشکلات ازجمله جذب بازیکنان مطرح‌تر روبه‌رویید. در ایران تیم‌ها باید روی توانایی‌های تیمی بیشتر کارکنند و برای تمام طول سال به‌خصوص تابستان برنامه داشته باشند. تشکیل مدارس بسکتبال یکی از راهکارها برای رشد و توسعه بسکتبال است. اگر این اتفاق بیفتد جوانانی مثل امیر صدیقی و آرمان زنگنه و دیگر جوانان خوبی که در ترکیب تیم‌های حاضر در لیگ می‌بینم هرکدام می‌توانند تبدیل به ستارگان بزرگی شوند. چنین بازیکنانی در اروپا و در NBA خیلی زود با مهیا‌بودن امکانات و تحت تعلیم مربیان بادانش در سایه تمرینات فشرده و سخت هرکدام تبدیل به یک کوبی برایان می‌شوند.

  • بازیکنان خارجی این فصل لیگ ایران را چگونه دیدی و کار کدام‌یک از آنان را پسندیدی؟

بازیکنان خوبی در پست‌های2، 3 و5 با توانایی‌های نسبتا مناسب در ترکیب تیم‌ها به چشم می‌خورند، اما در پست5 من شیخ سمب را بهتر از بقیه دیدم.

  • در چند بازی اخیر مهرام با آمدن بازیکن سوم خارجی کمتر در ترکیب قرار می‌گیری؛ از این بابت ناراحت نیستی؟

احساس بدی پیدا می‌کنم که بازی نمی‌کنم. دلم می‌خواهد همواره مهره‌ای مؤثر برای تیمم باشم، اما اطاعت از تصمیم مربیان نیز جزئی از وظایف بازیکن است.

  • از میان بازیکنان ایرانی شیوه بازی کدامیک از آنان بیشتر توجهت را به‌خود جلب کرده است؟

صمد نیکخواه بهرامی را کامل‌تر از بقیه دیدم. صمد بازیکن فوق‌العاده‌ای است و فکر می‌کنم که بازی در لیگ فرانسه موجب شده تا بیشتر از همه با ریزه‌کاری‌های بسکتبال امروزی آشنا باشد.

  • حامد حدادی چطور؟

می‌دانم که درNBA بازی می‌کند ولی متأسفانه موفق به دیدن بازی‌‌اش چه با تیم ممفیس و چه با تیم ایران در جام‌جهانی ترکیه نشدم.

  • حتما بازی‌های NBA را پیگیری می‌کنی. طرفدار چه تیمی هستی و بهترین بازیکن حال حاضر بسکتبال جهان کیست؟

حساسیتی روی اسم هیچ تیمی ندارم و کیفیت بازی‌ها برایم مهم‌تر از طرفداری از یک تیم است. از دید من کوبی برایان بهترین بسکتبالیست حال حاضر جهان است.

  • شما نسبتی با کوین‌گارنت عضو تیم ملی آمریکا ندارید؟

خیر.

  • نظرت راجع به تماشاگران ایرانی چیست؟

به‌نظرم شهرهای گرگان و ماهشهر تماشاگران پرشورتری نسبت به بقیه شهرها دارند. اصفهان و تهران هم تماشاگران خونگرمی دارند.

  • در بازی برگشت ذوب‌آهن و مهرام باید در اصفهان به میدان بروی؛ از رویارویی با تماشاگران تیمی که سال قبل تو را در لباس ذوب‌آهن تشویق می‌کردند چه احساسی داری؟

احساس یک بازیکن حرفه‌ای را که در لباس تیمی جدید تنها به برد تیمش می‌اندیشد و همه تلاشش را در این زمینه به‌کار می‌گیرد.

  • مربیان ایرانی را در مقایسه با همتاهای اروپایی و آمریکایی آنها چگونه می‌بینی؟

من فقط با فرزاد کوهیان و مهران شاهین‌طبع کار کرده‌ام و فقط می‌توانم این را بگویم که کیفیت و رتبه هر لیگی روی مربیان آن هم تأثیرگذار است. هم کوهیان و هم شاهین‌طبع را در مجموع، مربیان خوب و به‌ روزی دیدم.

  • گارنت تا چه زمانی قرار است در ایران بازی کند؟

حداقل 2 تا 3 فصل دیگر می‌خواهم در ایران بازی کنم. (بعد با خنده و نگاه به شاهین طبع) خدا را چه دیدید؟ شاید پس از آن هم مربی یک تیم ایرانی شدم.