به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، بر اساس این موافقتنامه، هر یک از دو کشور، متعهد می‌شوند که حسب تقاضای طرف متعاهد دیگر اشخاصی را که از طرف مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد درخواست کننده به لحاظ ارتکاب جرم یا برای اجرای مجازات تحت پیگرد بوده و در قلمرو وی یافت می‌شوند، به طرف متعاهد دیگر مسترد دارد.
همچنین تقاضای استرداد به لحاظ ارتکاب اعمالی است که مطابق قانون هر دو طرف متعاهد جرم محسوب می‌شود و حداکثر مجازات آن کمتر از یک سال حبس نباشد.
بر این اساس، تقاضای استرداد در مواردی از جمله شخصی که استرداد او درخواست شده در زمان ارتکاب جرم، تبعه طرف متعاهد درخواست شونده باشد، جرمی که موجب استرداد شده، جرم سیاسی یا نظامی باشد، جرم در قلمرو طرف متعاهد درخواست شونده واقع شده باشد یا اگر در خارج از قلمرو آن طرف متعاهد ارتکاب یافته، رسیدگی به آن در صلاحیت محاکم طرف متعاهد مزبور باشد، طبق قوانین و مقررات یکی از طرف‌های متعاهد، جرمی که موجب تقاضای استرداد شده از جهات قانونی قابل تعقیب و یا حکم قابل اجرا نباشد، پذیرفته نخواهد شد.
بر اساس این موافقتنامه، در موارد فوری، مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد درخواست کننده، می‌توانند بازداشت موقت شخص مورد نظر را درخواست کنند و در درخواست بازداشت، طرف متعاهد درخواست کننده باید به حکم یا قرار بازداشت استناد و اعلام کند که درخواست استرداد فرد مزبور را به عمل خواهد آورد و اوراق استرداد را بی درنگ در اختیار طرف متعاهد درخواست شونده قرار خواهد داد. هر گاه درخواست استرداد ظرف مدت یک ماه از تاریخ بازداشت مذکور واصل شود، شخص بازداشت شده، آزاد خواهد شد.
همچنین طرف متعاهد درخواست شونده، تصمیم خود را در مورد درخواست استرداد به طرف متعاهد درخواست کننده، ابلاغ خواهد کرد و در صورت موافقت با استرداد طرف متعاهد درخواست شونده، مکان و زمان تسلیم و مدتی که قبل از تسلیم، شخص مورد درخواست در بازداشت بوده را به طرف متعاهد درخواست کننده، اطلاع خواهد داد.
اگر شخص مسترد شده قبل از پایان مراحل تعقیب، محاکمه یا تحمل مجازات به قلمرو طرف متعاهد دیگر برگردد، او را می‌توان بر اساس درخواست طرف متعاهد درخواست کننده، مجددا مسترد کرد.