قربانی شدن مدارس ‌دولتی

واگذاری فضاهای آموزش و پرورش، اعزام نیروی مامور و ارائه تسهیلات مالی و فنی از راهکارهای تقویت مدارس غیردولتی طی چند سال اخیر بوده درحالی‌که مدارس غیر‌دولتی، به دلایل مختلف مانند کیفیت نامناسب آموزشی و شهریه بالا مورد اقبال مردم نبوده، البته به جز تعداد اندکی از این مدارس که از کیفیت مطلوبی برخوردارند.

نمونه‌های بارز حمایت از مدارس غیردولتی

اخیرا وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد که به همه مدارس غیر‌دولتی مجوز تاسیس آموزش از راه دور داده می‌شود.پیش از آن هم اعلام شد که آموزش کودکان 4 تا 6 ساله به مدارس غیردولتی واگذار می‌شود و بیش از 14 هزار مرکز مهد کودک و پیش دبستانی باید از آموزش و پرورش مجوز بگیرند و فعالیت در دوره‌ پیش‌دبستانی براساس قوانین و مقررات مدارس غیر‌دولتی خواهد بود. همچنین وزیر آموزش و پرورش بهمن 89 اعلام کرد: براساس قانون مصوب مجلس درصدد گسترش مدارس غیردولتی هستیم، به این معنا که مردم را ترغیب کنیم تا در آموزش و پرورش سهیم باشند.

البته وزیر آموزش و پرورش در واپسین روزهای سال 89 طی بخشنامه‌‌ای 13ماده‌ای مدیران کل آموزش و پرورش استان‌ها را مکلف به نظارت همه جانبه بر مدارس و مراکز غیردولتی و حمایت از این مجموعه با استفاده از ظرفیت‌های استان کرد. خرداد 89 نیز رئیس پیشین سازمان مدارس غیردولتی گفت: در حوزه سازمان مدارس غیردولتی 4 حوزه کاری وجود دارد که همه آنها در راستای جلب مشارکت‌های مردمی تشکیل شده است. وی تا واپسین روزهای حضورش در این مسند تاکید می‌کرد که « حداقل دستاورد مدارس غیردولتی نهادینه کردن این اعتقاد در بین خانواده‌هاست که باید برای فرزندان خود سرمایه‌گذاری‌ کنند.» البته تاسیس صندوق حمایت از مدارس غیردولتی نیز برای تقویت هر چه بیشتر مدارس غیردولتی بوده است که به صراحت اعلام شده است.

هدف، تقویت غیردولتی‌ها

آنچه تا‌کنون سد راه خصوصی‌سازی‌ آموزش و پرورش کشور شده اصل 30 قانون اساسی است. در فرهنگ ما، «هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند»، بنابراین توسعه، تقویت و حمایت از مدارس غیردولتی نباید هدف اصلی مسئولان آموزش و پرورش باشد و برای رسیدن به هدف نباید مدارس دولتی را قربانی مدارس غیر‌دولتی کرد، گوشه چشمی هم به کسانی که قادر به پرداخت هزینه‌های مدارس غیردولتی نیستند، داشته باشیم تا بر جمعیت بازماندگان از تحصیل افزوده نشود.