طاهره ساعدی: 2 سال پیش کمیسیون تنظیم مقررات رادیویی، آیین‌نامه‌ای را تصویب کرد که به موجب آن نصب و استفاده از مسدودکننده‌های تلفن همراه در اماکن عمومی و خصوصی ممنوع است.

 با این حال امروز اکثر سازمان‌ها و نهادهای دولتی و خصوصی از این مسدودکننده‌ها به دلایل مختلف استفاده می‌کنند. این در حالی است که کارشناسان نسبت به عوارض منفی این نوع مسدودکننده‌ها که یک نوع پارازیت‌دهنده روی امواج تلفن همراه هستند برای سلامت انسان هشدار می‌دهند.

همه گلایه دارند که تلفن همراهشان در برخی جاها آنتن نمی‌دهد، اما برخی در پی آن هستند که با نصب دستگاه‌هایی که امواج یا پارازیت روی فرکانس‌های تلفن همراه ارسال می‌کنند از آنتن دهی این وسیله ارتباطی جلوگیری کنند. یک سازمان در سالن‌های کنفرانس خود از این دستگاه‌ها استفاده کرده و دیگری در اتاق ریاست و مدیرعامل، برخی بانک‌ها نیز به بهانه اختلال امواج تلفن همراه در شبکه‌هایشان و پرت‌شدن حواس کارکنان بانک به خاطر صبحت مشتریان با تلفن همراه اقدام به نصب این نوع دستگاه‌ها کرده‌اند، حتی در برخی اماکن زیارتی نیز چنین دستگاه‌هایی با قدرت بالا نصب شده است. بعضی دانشگاه‌ها نیز این دستگاه‌ها را در سالن‌های دانشکده‌ها نصب کرده‌اند تا به خیال خود از اختلال در کلاس‌های درس جلوگیری کنند. حالا یک مقام سازمان تنظیم مقررات رادیویی در این باره هشدار داده و گفته است: کاربری که اقدام به تهیه تلفن همراه کرده است این حق را دارد که از تلفن خود به دلخواه استفاده کند و نباید با مسدودکردن‌های نابجا و بدون مقررات موجبات نارضایتی کاربران را فراهم کرد.

سبوحی همچنین به الزام نصب علامت در محل استفاده از دستگاه‌های مسدود‌کننده طبق این قانون اشاره کرده و گفته: با توجه به اینکه این فرستنده‌ها مختل‌کننده هستند و در فاصله نزدیک قرار می‌گیرند این احتمال وجود دارد که برای سلامتی انسان مضر باشند، بنابراین از حقوق کاربران است که از نصب دستگاه‌های مربوطه در محل اطلاع داشته باشند. معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، از دیگر مزایای تصویب این قانون را کاهش تداخل در سرویس‌دهی اپراتور‌های تلفن همراه عنوان کرده و افزوده: نباید استفاده نادرست و غیراصولی از دستگاه‌های مسدود‌کننده باعث فراتر‌رفتن محدوده تداخل از محدوده پیش‌بینی شده و در نتیجه اختلال در سرویس دهی اپراتور‌های تلفن همراه شود. سبوحی تأکید کرد: طبق این قانون از این پس شرکت‌ها و سازمان‌های متقاضی این سرویس باید برای اخذ مجوز و هماهنگی‌های لازم به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مراجعه کنند. وی خاطر نشان کرد: با تصویب این قانون و فعال شدن بخش نظارت و بازرسی سازمان از هرگونه قصور و ایجاد اختلال جلوگیری خواهد شد.

آیین‌نامه چه می‌گوید؟

کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی آیین‌نامه‌ای را در اردیبهشت‌ماه سال 88 به تصویب رساند که شامل ضوابط فنی و مقررات مسدود‌کننده‌های تلفن همراه است. براساس این آیین‌نامه، فروش و تولید تجهیزات مسدود‌کننده تلفن همراه منوط به اخذ پروانه از سازمان تنظیم مقررات است و واردکنندگان، تولیدکنندگان و فروشندگان این تجهیزات باید مطابق با دستورالعمل‌های اجرایی صدور پروانه مذکور عمل کنند. براساس این آیین‌نامه، استفاده از مسدودکننده‌های ثابت برای تلفن همراه تنها با مجوز رگولاتوری در مکان و بازه زمانی تعیین‌شده و تحت شرایط مندرج در این مصوبه مجاز است و از حقوق کاربران است که از نصب دستگاه‌های مربوطه در محل اطلاع داشته باشند. همچنین مجتمع‌های مسکونی، فروشگاهی، اماکن تجاری، غذاخوری‌ها، بیمارستان، درمانگاه‌ها، فضاهای ورزشی، فضاهای تفریحی و فرهنگی، هتل‌ها، نمایشگاه‌ها، سالن‌های اجتماعات و کنفرانس، مساجد، اماکن زیارتی و مذهبی، تونل‌ها، مدارس، دبیرستان‌ها، بانک‌ها، شرکت‌ها، کارگاه‌ها و کارخانجات، تحت هیچ شرایطی مجوز نصب و استفاده از یک مسدود‌کننده ثابت را ندارند.

برخورد از طریق قوه قضاییه

حسن رضوانی، معاون نظارت و اعمال مقررات سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز در گفت‌وگو با فارس، در پاسخ به این سؤال که چرا باوجود استفاده زیاد از مسدود کننده‌های تلفن‌ همراه در مکان‌های مختلف و موارد متعدد ایجاد تداخل در محیط‌های اطراف، رگولاتوری آن طور که باید بر استفاده از مسدودکننده‌های تلفن‌ همراه نظارت کامل و دقیق ندارد، گفت: استفاده از مسدودکننده‌های تلفن همراه، باید تنها طبق آیین‌نامه مصوب کمیسیون تنظیم مقررات انجام شود. وی تأکید کرد: دارندگان مسدود‌کننده مطابق آیین‌نامه مجاز به نصب مسدود‌کننده‌ها هستند؛ غیراز این، اگر امواج مسدود‌کننده در خارج از محدوده مجاز مشکل ایجاد کند، حکم تداخل را پیدا می‌کند و برخورد رگولاتوری با تداخل نیز جمع‌آوری است یا باید قدرت مسدود‌کننده‌ها را کاهش دهند تا فقط در محدوده مجاز تشعشع کند. رضوانی گفت: چنانچه سازمان تنظیم مقررات نتواند نسبت به جمع‌آوری مسدود‌کننده غیرمجازی اقدام کند، از طریق قوه قضاییه اقدام می‌شود.

مسدود‌کننده موبایل چیست؟

مسدود‌کننده موبایل دستگاهی است که با ارتعاش سیگنال رادیویی ضعیفی باعث قطع ارتباط بین تلفن همراه و فرستنده امواج تلفن همراه می‌شود، به محض روشن شدن دستگاه، آنتن دهی تمامی تلفن‌های همراه در محدوده تحت پوشش دستگاه به صفر رسیده و صفحه نمایش موبایل، پیغام «شبکه در دسترس نیست» را نمایش می‌دهد. با خاموش کردن این دستگاه مجددا آنتن‌دهی تلفن همراه به‌حالت قبل برگشته و ارتباط بین موبایل و فرستنده امواج تلفن همراه برقرار می‌شود.این دستگاه با ارتعاش امواج با فرکانس 2400 مگاهرتز، باعث قطع ارتباط بین دستگاه‌های مرتبط به هم از طریق بلوتوث و وایرلس نیز می‌شود. مسدودکننده‌ها به 3صورت ثابت و قابل‌حمل و پرقدرت تقسیم می‌شوند.مسدود‌کننده ثابت در یک نقطه ثابت نصب می‌شود و به‌صورت تک باند آنتن موبایل و 2 باند آنتن‌دهی موبایل و امواج بلوتوث در مدل‌های مختلف موجود است. مسدود‌کننده قابل‌حمل قادر به کار در حال حرکت است و به‌صورت تک باند آنتن موبایل و 2 باند آنتن‌دهی موبایل و امواج بلوتوث در مدل‌های مختلف موجود است. مسدود‌کننده پرقدرت نیز اغلب استفاده نظامی دارد.

دستگاه‌های ضد‌سلامت

دستگاه‌های مسدود‌کننده تلفن همراه علاوه بر همه موارد ذکر شده برای سلامتی انسان نیز مضر هستند. مهندس علی گورانی، کارشناس مسئول بهداشت تشعشعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این باره به همشهری گفت: بلوکرها یا محدود‌کننده‌های استفاده از تلفن همراه فرستنده‌هایی هستند که با توان محدود در یک محدوده فیزیکی مشخص با ارسال امواج مزاحم یا پارازیت، در ارسال و دریافت امواج تلفن همراه اختلال ایجاد می‌کنند به‌گونه‌ای که تلفن‌های همراه در اینگونه محیط‌ها غیرقابل استفاده می‌شود. به‌گفته وی امواج و تشعشعات دارای انرژی هستند و این دستگاه‌ها با ارسال امواج در فضا، انرژی ساطع می‌کنند که علاوه بر انرژی‌های موجود در آن محیط است و از آنجایی که ما هم در محیط قرار داریم بنابراین بدن ما این انرژی‌ها را دریافت می‌کند و در نتیجه میزان انرژی دریافت شده توسط اشخاص در این محیط‌ها افزایش می‌یابد.

وی افزود: در بحث بهداشت پرتوها نیز مسئله بهینه‌سازی‌ مطرح است؛ یعنی به حداقل رساندن میزان انرژی دریافت شده توسط بدن. این موضوع تحت عنوان «آلارا» یعنی به حداقل موجه رساندن انرژی در سطح جهانی مطرح شده است. بنابراین تا جایی که امکان دارد نباید خود را در معرض پرتوها، امواج و تشعشعات قرار دهیم و باید میزان دریافتی انرژی بدن را به کمترین حد برسانیم.وی اضافه کرد: باید توجه داشت این باور نادرست است که تصور کنیم چون منبع ساطع‌کننده انرژی، میزان کمی انرژی ساطع می‌کند برای بدن مشکلی ایجاد نمی‌کند و می‌توان آن را نادیده گرفت، باید دانست که مداومت در تشعشعات کم نیز از نظر بهداشتی عوارضی به همراه دارد؛ هر چند هر چه منبع، انرژی تشعشعات بیشتر و شدیدتری ساطع کند خطر آن برای سلامت انسان بیشتر است.

این کارشناس مسئول وزارت بهداشت افزود: بنابراین اگر در جایی زندگی یا کار می‌کنیم باید سعی کنیم منابع انرژی را نه تنها افزایش ندهیم بلکه آن را به حداقل برسانیم و تا جایی که امکان دارد به‌صورت فرهنگی مسئله عدم‌استفاده از تلفن همراه در برخی مراکز را حل کنیم تا افراد بی‌دلیل در معرض انرژی قرار نگیرند. وی اضافه کرد: توصیه ما این است که به کار‌گیری اینگونه وسایل ممنوع شود و به لحاظ فرهنگی از افراد بخواهیم در برخی اماکن از تلفن همراه خود استفاده نکنند چون نصب این دستگاه‌ها از نظر بهداشتی و سلامتی درست به‌نظر نمی‌رسد و ما هنوز آگاهی کمی از میزان آسیب‌های وارده و عوارض انرژی‌ها داریم. البته تحقیقات پزشکی در این زمینه بیانگر مضر بودن آنهاست و البته پژوهش‌هایی که در جریان است ممکن است در آینده ابعاد جدیدتری از آسیب‌های امواج و تشعشعات اینچنینی را روشن سازد.

برچسب‌ها