به گزارش خبرگزاری مهر، در انقراض دسته جمعی بزرگی که در حدود 200 میلیون سال قبل رخ داد نیمی از گونه‌های دریایی موجود از بین رفتند و به طور ریشه‌ای اکوسیستم زمین تغییر کرد.
تاکنون دانشمندان تصور می‌کردند که فوران‌های آتشفشانی علت این انقراض بوده است، به طوری که در انقراض پایان دوره تریاسه، تمرکز دی اکسید کربن اتمسفر به چهار برابر سطح خود رسید و موجب شدت گرفتن فعالیت‌های آتشفشانی در آن سالها شد.
از سویی دیگر، در آن زمان، فرایند اشتقاق قاره‌ها در زمین آغاز شد و قاره بزرگ "پانگئا" شروع به تقسیم شدن کرد که به اعتقاد دانشمندان، چهره جدید زمین و افزایش فعالیت‌های آتشفشانی عامل انقراض بزرگ در 200 میلیون سال قبل بوده است.
اما اکنون زمین دیرینه شناسان دانشگاه اوخریت در هلند فرضیه دیگری را در توضیح این انقراض دسته جمعی مطرح کرده‌اند.
درحقیقت فعالیت شدید آتشفشانی آن زمان، به مدت 600 هزار سال ادامه داشت. درحالی که وقایع پایان دوران تریاسه تنها بین 20 تا 40 رخ دادند. به همین دلیل این پژوهشگران که نتایج یافته‌های خود را در مجله ساینس منتشر کردند نشان دادند که فعالیت آتشفشان‌ها نمی‌تواند تنها دلیل نابودی گونه‌های جانوری باشد.
به گفته این دانشمندان، علت اصلی انقراضی که در 201.4 میلیون سال قبل رخ داد، افزایش سطح گاز متان در اتمسفر در پی افزایش دمای اقیانوس‌ها بوده است.
این رویداد تنها در مدت 20 هزار سال و دقیقاً در همان زمان انقراض دسته جمعی رخ داد.
این محققان با بررسی بقایای گیاهانی که در عمق دریای تتیس رسوب کرده‌اند و با بررسی تجمع ایزوتوپ‌های کربن در این بقایای گیاهی توانستند منبع اصلی این کربن را پیدا کنند.
برپایه این نتایج، منشا بیشتر کربنی که در دوره انقراض دسته جمعی در گیاهان جمع شده، گاز متان است.
به اعتقاد این دانشمندان گرمای اقیانوس‌ها در اتمسفر مقادیر بالایی گاز متان آزاد کرد. این متان، در یک واکنش زنجیره‌ای منجر به افزایش بیشتر گرمای زمین شد و شرایط را برای انقراض آماده کرد.