سال گذشته علیرضا سجادپور مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی اعلام کرد در انتخاب نماینده ایران کارشناسان فارابی و چند سینماگر مورد مشورت قرار گرفتهاند. هرچند امید اسفندیاری مدیر بخش بینالملل فارابی اعلام کرد در جریان انتخاب نماینده سینمای ایران نبوده و سجادپور هم هرگز نام سینماگرانی که مورد مشورت قرار گرفته بودند را فاش نکرد.درواقع بهنظر میرسید انتخاب نماینده سینمای ایران برای معرفی به اسکار حاصل جلسه شمقدری و سجادپور با یکدیگر بوده و شاید شفیع آقامحمدیان مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم مورد مشورت قرار گرفته که «بدرود بغداد» بهعنوان محصول مرکز گسترش برگزیده شده است.
ماجرای ناکامی بدرود بغداد و اعتراض مهدی نادری به پخش و بازاریابی ضعیف و غیرحرفهای مرکز گسترش را علاقهمندان جدی و پیگیر سینمای ایران حتما بهخاطر دارند. پارسال همه در این نکته اتفاقنظر داشتند که بدرود بغداد بختی برای موفقیت در اسکار ندارد و جالب اینکه مدیران دولتی سینما هم با تاکید بر مضمون ضدآمریکایی فیلم این نکته را تأیید میکردند. هرچند دلیل اصلی ناکامی بدرود بغداد نداشتن پخشکننده جهانی معتبر و دیده نشدن فیلم در سطح بینالملل بود. سالگذشته بدرود بغداد درحالی فیلم منتخب ایران برای معرفی به اعضای آکادمی شد که گزینههای دیگری هم وجود داشتند. امسال اما بهنظر میرسد سینمای ایران تنها یک گزینه برای معرفی به اسکار دارد.
گزینهای که هم در اکران داخلی موفق بوده، هم جوایز اصلی یکی از معتبرترین فستیوالهای سینمایی جهان را درو کرده و هم در اکران جهانیاش با فاصله از تمام فیلمهای ایرانی موفق به جذب تماشاگر گسترده شده است. فیلمی که تاکنون فقط در پاریس نزدیک به نیم میلیون نفر به تماشایش نشستهاند. برنده خرس طلایی جشنواره برلین و فیلم منتخب چندین و چند فستیوال جهانی دیگر. جدایی نادر از سیمین، فیلم اصغر فرهادی تقریبا همه فاکتورهای موفقیت در اسکار را دارد و اگر قرار باشد اتفاقی برای سینمای ایران در این زمینه صورت گیرد وقتش امسال است. به این ترتیب امسال کار انتخاب نماینده سینمای ایران برای معرفی به اسکار راحتتر از همه دورههای قبلی است. هیأت انتخاب با هر ترکیبی اگر به گزینهای جز فیلم فرهادی برسد، باید آنرا جزو اتفاقاتی عجیب و غریب دانست. یک بررسی ساده نشان میدهد که ایران انتخابی معقولتر و بهتر از جدایی نادر از سیمین ندارد و شاید اینبار بتوانیم طلسم ناکامیهایمان را برای حضور در اسکار بشکنیم.شمقدری و سجادپور هم احتمالا خوب میدانند هر انتخابی جز فیلم فرهادی، حکم سوزاندن فرصتی را دارد که شاید دیگر به این زودیها نصیبمان نشود.