در گفتوگویی با حسین مظفر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و وزیر سابق آموزش و پرورش به بررسی این موضوع پرداختهایم.
- هدف از تشکیل هیأت حل اختلاف قوا چه بود؟
در نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران همانگونه که در قانون اساسی نیز پیشبینی شده، قوای 3گانه نسبت به یکدیگر استقلال دارند. البته استقلال قوا به این صورت است که هر قوه تشکیلات و سازمان جداگانهای دارد و بهصورت جداگانه به ایفای وظایف میپردازد تا کارها بهصورت تخصصی انجام و امکان پاسخگویی فراهم شود. با این حال استقلالی که میان قوای سهگانه کشور جاری است، استقلال مطلق نیست بلکه استقلال نسبی است. الان کمتر در میان کشورها استقلال مطلق داریم اما اوایل که بحث تفکیک قوا مطرح شد، این بحث صورت گرفت که قوای کشور مطلقا از یکدیگر مستقل باشند و هیچ ارتباطی با هم نداشته باشند اما دیدند که کشور و نظام سیاسی نمیتوانند چنین وضعی را تحمل کنند؛ چون عملکرد هر قوه بر کار قوه دیگر و در نهایت بر کل نظام تأثیر میگذارد. همه قوا در یک کشتی نشستهاند و اگر یک نفر یک حرکتی بکند، ممکن است تأثیری روی وضعیت افراد دیگر داشته باشد. لذا تفکیک مطلق تقریبا از نظامهای سیاسی حذف شد و بهصورت استقلال و تفکیک نسبی
در آمد. در کشور ما هم همینطور است؛ هم تفکیک و استقلال نسبی قوا وجود دارد و هم قوا بر قوای دیگر نظارت میکنند و حتی بعضی نظارتهایی که برای کنترل صورت میگیرند میتوانند مصداق دخالت تلقی شوند؛ مثلا قوه قضاییه در قوه مجریه و مقننه دخالت میکند،قوه مقننه در قوای قضاییه و مجریه و... .
- منظورتان از دخالت همان نظارت است دیگر؟!
منظور از دخالت جنبه نظارتی آن است. دخالتش به این است که مثلا قوه قضاییه میتواند با جرایم این دو قوه برخورد کند یا مثلا مجلس میتواند به وزرایی که دولت معرفی میکند، رأی ندهد. حتی مجلس میتواند در قوه قضاییه دخالت کند و بهعنوان مثال بودجه قوه قضاییه را تصویب نکند یا دولت میتواند بودجه قوه قضاییه را در لایحه خودش پیشبینی نکند یا تخصیص ندهد. بنابراین گاهی ممکن است این نظارتها به دخالت بینجامد و مشکلاتی برای قوای دیگر در ایفای وظایف خودشان ایجاد کند. به همین دلیل اولا اصل 57 قانون اساسی کشور ما پیشبینی کرده که این قوای سهگانه زیر نظر رهبری باشند و از سوی دیگر تنظیم روابط قوا و حل اختلافات احتمالی براساس اصل 110 قانون اساسی جزو وظایف و مسئولیتهای مقام معظم رهبری ذکر شده است. این هیأتی هم که برای حل اختلاف قوا تشکیل شده، هیأت مستقلی نیست و در حقیقت یک نهاد مشاورهای است.
- یعنی نمیتواند راسا ورود پیدا کند؟
میتواند اما در حقیقت هیأت مستشاری رهبری است. به این معنا که بررسیهای لازم را انجام میدهند، سازوکارها را مشخص میکنند، ایرادها و اشکالات را معلوم میکنند و در نهایت به رهبری اعلام میکنند؛ یعنی خود این هیأت نمیتواند مستقیم و مستقل از رهبری حکم صادر کند یا اعمال نظر کند. در ذیل همان اصل110 که وظایف و اختیارات رهبری را بر شمرده است، این نکته نیز تصریح شده که رهبری میتواند بعضی از وظایف و اختیارات خودش را به شخص دیگری تفویض کند؛ یعنی اینجا بخشی از اختیارات رهبری به این هیأت تفویض شده اما این تفویض اختیار به معنای اعمال اختیار نیست.
- اگر اختیار تفویض شده باشد قاعدتا باید امکان اعمال نظر هم برای این هیأت وجود داشته باشد. در حالی که با توجه به حکم مقام معظم رهبری که در آن عبارت «ارائه نظرات مشورتی» تصریح شده است، نباید تفویض صورت گرفته باشد؟!
اصلا ما در نظام اداری و در قوانین داریم که تفویض اختیار، وظیفه و مسئولیت را از فردی که وظیفه به او محول شده ساقط نمیکند. این قانونی است که در همه جا پذیرفته شده. تفویض به معنای اعمال اختیار است که در اینجا حتی به این معنا هم نیست؛ یعنی تفویض در مراحل اولیه بررسی مقدماتی است و وقتی میخواهد به نتیجه برسد، گزارش به رهبری ارائه میشود و ایشان هستند که تصمیم نهایی را میگیرند. البته این یک هیأت کارشناسی است. همانند مجمع تشخیص مصلحت نظام که رهبری نظارت بر سیاستهای کلی نظام را به این مجمع سپرده؛ یعنی مجمع میتواند نظارت کند که آیا قوا در مسیر سیاستهای کلی نظام حرکت میکنند یا نه؟ مجمع بررسی میکند، دبیرخانه فعال است و کارشناسان کار کارشناسی انجام میدهند اما در نهایت نظرات به رهبری ارائه میشود چون خود رهبری مسئولیت اصلی را بر عهده دارند.
- الان هر کدام از قوا میتوانند اختلافات خود را در این هیأت مطرح کنند؟ و آیا این هیأت میتواند در کاهش اختلافات مؤثر باشد؟
بله، میتواند. در مراحل ابتدایی شاید بسیاری از مسائل قابل حل باشد. آن چیزی که من گفتم یک اصل است و برای مواقع مهمتر و آنجایی است که دیگر از طریق این سازوکارها حل نشود. بخشی از اختلافات که قابل حل است و بهصورت ضوابط و قواعد منطقی برای قوا قابل پذیرش و تفاهم است، توسط این هیأت به نمایندگان قوای 3گانه منتقل میشود. اما اگر پذیرفته نشد و هر یک بر نظرات خودشان اصرار داشته باشند، در نهایت فصلالخطاب اصلی و حلکننده اختلافات خود رهبری هستند که ورود پیدا میکنند و حکم قطعی و نهایی را صادر میکنند.
- اشاره به وظایف مجمع تشخیص مصلحت نظام داشتید. یکی از شائبههایی که مطرح شده موازیکاری این هیأت با مجمع است و گفته شده این مسئولیت پیش از این بر عهده مجمع بوده است؟!
نه، مجمع تشخیص که در قانون اساسی اصل مستقلی دارد و وظایف و اختیارات آن در قانون اساسی پیشبینی شده است. اساسا مجمع 2 نوع وظیفه دارد؛ یکی وظایف اصلی و ذاتی مجمع است که در قانون تصریح شده مانند داوری میان قوه مقننه و شورای نگهبان. این وظیفه اصلی مجمع تشخیص است و در تمام دنیا وجود دارد. در همه جا وقتی 2 نهاد تقنینی و نظارتی هست، باید نهاد سومی هم وجود داشته باشد تا اختلاف میان این دو نهاد را حل کند. این نهاد سوم در بعضی جاها شاه یا رئیسجمهور است، در بعضی جاها شورای قانون اساسی و در بعضی کشورها دادگاهها و دستگاه قضایی است مانند آلمان و آمریکا. در کشور ما هم این موضوع به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار شده که یک نهاد کارشناسی مرکب از مسئولان فعلی و سابق نظام است. اما این مجمع یک سری وظایف تبعی هم دارد که جنبه مستشاری و کارشناسی دارد و از سوی مقام معظم رهبری به این مجمع ارجاع داده میشود که شامل تدوین سیاستهای کلی نظام و حل معضلات نظام میشود. مجمع هم آن را تنظیم و به رهبری ارائه میکند. همچنین مواردی نیز هست که از سوی رهبری به این مجمع ارجاع میشود. تاکنون بحث حل اختلاف قوای سهگانه واگذار نشده بود که بخواهد از مجمع گرفته شود و هیچ موقع هم مجمع به این قضیه وارد نشده بود.
- ضرورت تشکیل این هیأت در شرایط کنونی چیست؟
بالاخره کار رهبری هدایت کلان جامعه است و رصدکردن مسائل کلی جامعه در سطح کلان و در رأس هرم نظام سیاسی کشور است. خب، در عین حال که قانون اساسی ما هم پیشبینی کرده برخی وظایف حساس بر عهده رهبری باشد اما دلیل نمیشود که خود رهبری ورود پیدا کنند و بهصورت تخصصی برای آنها وقت بگذارند و در بحثها و کشمکشها وارد شوند و بحثهای کارشناسی را مورد بررسی قرار بدهند. این یک امر عاقلانه و مدبرانهای است که اتفاق افتاده. اولا از نظر عادی در سطح دنیا و دمکراسی، بسیار امر مقبولی است که رهبری در حالی که قانون این اختیار را به ایشان داده که راسا تصمیم بگیرد، خودشان آمدهاند و این موضوع را از حیطه تصمیم شخصی خودشان خارج کردهاند و به مجموعهای از کارشناسان واگذار کردهاند تا تصمیمی که گرفته میشود از پشتوانه کارشناسی بیشتری برخوردار باشد. این یک تصمیم حکیمانه است که این زمینه را ایجاد میکند که رهبری بیشتر به مسائل کلان و اساسی کشور بپردازند و لااقل زمانی وارد مسئله حل اختلاف شوند که چارچوبهای کارشناسی شده مشخص شده باشد و برای اظهار نظر ایشان آماده باشد تا زمان کمتری از ایشان بگیرد.
- شبهه دیگری که در ارتباط با تشکیل این هیأت مطرح شده این است که تشکیل این شورا نشانه بالا گرفتن اختلافات میان قواست. شما این موضوع را تأیید میکنید؟
ببینید، به هر حال اختلافات نسبت به اوایل انقلاب بیشتر شده که البته این یک امر طبیعی است. اصلا ما در اول انقلاب حتی اختلاف میان مجلس و شورای نگهبان هم نداشتیم؛ یعنی هرچه مجلس شورای اسلامی تصویب میکرد، شورای نگهبان تأیید میکرد و هرچه نظر شورای نگهبان بود مجلس عمل میکرد. در کوران حوادث و پیش آمدن ضرورتها و اولویتها و توانمندتر شدن مدیران در اداره کشور اختلافنظرها و دیدگاهها به مرور ظهور و بروز مییابد. ما نباید همه چیز را از جنبه سیاسی ببینیم. البته ممکن است دیدگاههای سیاسی هم در این امر دخیل باشد و به اختلافات دامن بزند یا بعضی کششهای فردی یا حب قدرت باعث شود که خدایی ناکرده بعضیها بخواهند وسیعتر از قدرت خودشان استفاده کنند یا قدرت و قوای دیگر را محدود کنند. اما این یک موضوع کلی نیست و نباید همه چیز را با این دید نگاه کرد؛ یعنی مسائل و اولویتهایی که پیش میآیند و ضرورتهایی که مطرح میشوند ایجاب میکند که این اختلافات بهوجود بیایید که بهنظرم امری طبیعی است چون اختلافها در ردههای اصلی کشور است که هر کدام خودشان را کارشناس میدانند و پشتوانههایی هم برای اظهارنظر خودشان دارند. لذا یک قوای هماهنگکننده و متوازنکننده قدرت و فصلالخطابی در اینجا وجود دارد که به این منازعات پایان دهد.
- ترکیب اعضای این شورا را چطور میبینید؟
در این شورا اعضایی حضور دارند که به جنبههای حقوقی اشراف دارند و برخی اعضا هم که از سابقه اجرایی و مدیریتی بالایی در نظام برخوردارند و هم بحثهای تقنینی و قضایی در این شورا دیده شده است؛ یعنی همه اعضایی که در این هیأت انتخاب شدهاند، چون در قوای مختلف کشور حضور داشتهاند، بهنظر میرسد بهعنوان گام نخست انتخاب بسیار خوب و کارآمدی صورت گرفته است.
- شخصیت آقای هاشمی شاهرودی برای ریاست این شورا را مناسب میدانید؟
انتخاب آقای هاشمی شاهرودی بهترین انتخاب در شرایط کنونی بوده است که اتفاقا یکی از نکات مثبت این هیأت محسوب میشود.