و آن اینکه جنگ و درگیری فرهنگی میان 2 نظام ارزشی که هدف مشترک رسیدن به کمال انسانی را دارند معنا و مفهوم ندارد. مبتنی بر همین استدلال، از طرحهایی چون تشکیل ارتش سایبری نیز انتقاد شد. در این خصوص با محمدجواد آرینمنش، نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفتوگو کردهایم.
- نظرتان درباره جنگ فرهنگی چیست؟
آنچه تحتعنوان جنگ نرم مطرح است، از حدود 20 سال پیش در قالب تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی و بعدتر ناتوی فرهنگی توسط رهبر معظم انقلاب مطرح شد. معنای این امر این است که جنگ نرم یک واقعیت و استراتژی مهم و اساسی ازسوی استکبار جهانی برای غارت و استثمار کشورهای تحت ستم علیه کشورهای آسیای میانه و اسلامی است. واقعیتهایی که در بنیادهای فکری و فرهنگی نظیر بنیاد سوروس دیده میشود، انقلاب اسلامی را بهطور مکرر تهدید کرده و در حوادث سال 88 نیز دخالت کرده است.باید پرسید چه اسمی روی این واقعیت میگذارند؟ اگر آن را جنگ نرم نمیدانند پس اسمش چیست؟ من معتقدم هرچه هست یک واقعیت است. انقلابها و کودتاهای مخملین چه نامی دارند؟ ما اسم آن را جنگ نرم میگذاریم. حرکت گستردهای که از طریق تولید صدها فیلم سینمایی در سال، تولید کتاب و پایگاههای اطلاعرسانی اینترنتی، شبکههای فارسی زبان و ماهوارهای، هر روز برای نابودی انقلاب اسلامی به کار گرفته میشود جنگنرم محسوب میشود.
- این سخنان چه ارتباطی با مشی فرهنگی در 6 سال گذشته دارد؟
اگر آنچه توسط نشریات، پایگاههای اطلاع رسانی و رسانههایی نظیر روزنامه ارگان دولت مطرح میشود را بهعنوان دیدگاههای دولت و رئیسجمهور تلقی کنیم، بایستی بپذیریم که نوعی لیبرالیسم فرهنگی بر سیاستهای فرهنگی در چند سال اخیر حاکم بوده و هست؛ بنابراین، این سخن که مشی فرهنگی دولت از ابتدا چنین نبوده است، یک توجیه است.
- مرز میان فرهنگ و برخوردهای نظامی کجاست؟
اینکه اساساً راهکار برخورد با مسائل فرهنگی، راه فرهنگی است و نه غیرنظامی، یک واقعیت است اما اگر ما کنترل و نظارت بر حوزه فرهنگ را بهطور کلی منتفی بدانیم و بخواهیم با اقدامات هنجارشکنانه نظیر باندهای فساد و بدحجابی با تسامح برخورد کنیم و راهکار مقابله با هنجارشکنان و ساختارشکنان این چنینی در حوزه فرهنگ را کار فرهنگی و نه غیرنظامی بدانیم، قدری خوشبینانه با مسائل برخورد کردهایم؛ چراکه این مسئله به جامعه و امنیت آن آسیب زیادی وارد میکند.
ما مقابله با هجمههای فرهنگی را از جنس فرهنگ و غیرنظامی میدانیم. معتقد هستیم که با توپ و تانک نمیشود به جنگ نرم افزارها، فیلمهای سینمایی، کتابها، پایگاههای اطلاع رسانی و اینترنتی و شبکههای مختلف رفت بلکه جنگ با آنها، راهکار خودش را دارد و ابزارهای فرهنگی را طلب میکند؛ بنابراین ما نباید روی این واقعیت سرپوش بگذاریم و باید به آن توجه ویژه داشته باشیم.