همزمان با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها از 28 آذر 1389، محل سکونت مشترکان از نظر آب و هوایی به 5 اقلیم سرد یک، دو و سه، معتدل و گرمسیری تقسیم بندی شد و 12 دامنه جدید مصرف گاز هم در این بخش مطابق با نوع اقلیم تعریف و اجرایی شد.
بر این اساس با فرمول جدید قیمت‌گذاری گاز خانگی، 12 ماهه سال به 2 بخش هفت ماهه و پنج ماهه پایانی سال تقسیم بندی شد که الگوهای مصرف این حامل انرژی در هر یک از این دو دوره زمانی تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.
با توجه به اجرای سیاست شهرستانی - منطقه‌ای در محاسبه گازبهای مشترکان بخش خانگی، متوسط مصرف گاز طبیعی در 363 شهر ایران مطابق با 5 اقلیم آب و هوایی تعیین شد که مطابق با این الگو شهرهای سردسیر، مجاز به مصرف گاز بیشتری نسبت به شهرهای گرمسیری شدند.