متن گزارش فوق محرمانه سازمان ملل در مورد این کشتی، یک روز قبل از آنکه رسما منتشر شود توسط روزنامه «نیویورک تایمز» به بیرون درز کرد. مشخص نیست که افشای این گزارش به خاطر اختلافات داخلی مقامات سازمان ملل صورت گرفته یا اینکه هدف از انتشار زودهنگام گزارش مذکور، حمایت از رژیم صهیونیستی بوده است. در هر صورت، به محض انتشار گزارش سازمان ملل درباره حمله رژیم صهیونیستی به کشتی مرمره آبی، دستگاه دیپلماسی رژیم صهیونیستی نسبت به آن واکنش نشان داد. همانطور که انتظار می‌رفت انتشار گزارش «پالمر» باعث خشنودی مقامات ترکیه نشد، در عوض نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل در این باره گفت که گزارش «پالمر» انتظارات و توقعات اسرائیل را تا حد زیادی برآورده کرده است. این گزارش به این موضوع می‌پردازد که رژیم صهیونیستی نتوانسته است توضیحات مناسبی در رابطه با کشتار فعالان ترکیه‌ای کشتی مرمره آبی ارائه دهد و به این نتیجه منتهی می‌شود که تهاجم کماندوهای اسرائیلی به این کشتی، قانونی اما بیش از حد خشونت‌آمیز بوده است.
با وجود حمله خونین رژیم صهیونیستی به کشتی مرمره آبی، این رژیم بر این باور است که هیچ خطا و اشتباهی انجام نداده است. در حقیقت اسرائیل با تهاجم وحشیانه به کشتی مرمره آبی از مدت‌ها پیش خودش را در یک دور باطل گرفتار کرده است. به‌نظر می‌رسد که مقامات صهیونیست اقداماتشان را قانونی می‌دانند و این موضوع به آنها نوعی امنیت خاطر می‌دهد. مقامات صهیونیستی بر این باورند که حملات و اقدامات خشونت‌آمیزشان اعمالی قانونی و مجاز تلقی می‌شود که امنیت آنها را تأمین می‌کند. اگر بخواهیم در مورد قدرت نظامی رژیم صهیونیستی صحبت کنیم با سؤالات بیشتری نسبت به حمله کماندوهای اسرائیلی به کشتی مرمره آبی یا گزارش «پالمر» روبه‌رو می‌شویم.
مشکل تهاجم نظامی رژیم صهیونیستی همیشه وجود دارد. اسرائیل حملات متجاوزانه و خشونت‌بارش به فلسطین را همچنان ادامه می‌دهد. بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهایی که در همسایگی رژیم صهیونیستی قرار دارند، اسرائیل را به‌عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی‌شناسند. رژیم صهیونیستی به‌جای اینکه بحرانی را که برایش به‌وجود آمده حل و فصل کند، انگیزه‌های سیاسی‌اش را دنبال می‌کند؛ به‌خصوص اینکه از سال 1979 میلادی تاکنون، اسرائیل از معاهده «کمپ دیوید» در جهت بهره‌برداری از منافعش استفاده کرده است. اینکه رژیم صهیونیستی از این موقعیت به نفع خودش استفاده کرده، فاجعه‌آمیز نیست بلکه واقعیت این است که به‌نظر می‌رسد اسرائیل در برابر این موضوع که منافعش دیگر برآورده نمی‌شود، مقاومت می‌کند و آن را نادیده می‌گیرد.
خاورمیانه جدید
بیش از یک دهه است که تغییرات چشمگیری در خاورمیانه و به‌طور کلی در سطح جهان اتفاق افتاده است به‌صورتی که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. اخیرا بهار عربی باعث شده است که رژیم‌های دیکتاتوری عرب سرنگون شوند، به همین خاطر است که بسیاری از کارشناسان و تحلیل‌گران مسائل بین‌الملل به ایجاد «خاورمیانه جدید» و «نظم جهانی جدید» اشاره می‌کنند. در سال‌های گذشته مشاهده کردیم که تغییراتی واقعی در جهت ایجاد نظم در منطقه خاورمیانه به‌وجود آمد. در پی اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی شاهد ایجاد تغییرات در آن کشور بودیم به‌طوری که هژمونی به برقراری تعادل در قدرت تبدیل شد. از هنگامی که «رجب طیب اردوغان» نخست‌وزیر ترکیه در سال 2009 میلادی پس از مشاجره با «شیمون پرز» رئیس رژیم صهیونیستی از نشست داووس خارج شد، شاهد این بودیم که دوران «کمپ دیوید» به پایان رسیده و دوره «خاورمیانه جدید» شروع شده است.
در حالی که رژیم صهیونیستی در 7 سال گذشته در 2جنگ از مجموع 3جنگ در خاورمیانه نقشی فعال داشته است، این رژیم در طول مراحل آغازین انقلاب مصر کاملا نشان داد که می‌خواهد وضعیت موجود را حفظ کند. کشورهایی مانند عربستان سعودی، اردن و سوریه از معاهده «کمپ دیوید» استقبال می‌کنند اما ترکیه از این معاهده نفعی نمی‌برد.
روابط ترکیه- اسرائیل براساس «ترکیه قدیم» و «عوامل پویای جنگ سرد» استوار بود. روابط آنکارا و تل‌آویو در طول کودتای پست مدرن 28فوریه در ترکیه به اوج خود رسید. روابط خوب، بیشتر براساس نگرانی‌های امنیتی بود و توهم بزرگی را به‌وجود آورده بود. این توهم بدین صورت بود که ترکیه قدیم فقط می‌تواند با داشتن رابطه خوب با اسرائیل، از برقراری رابطه با کشورهای خاورمیانه و آمریکا بهره‌مند شود. با وجود این، اینگونه تحلیل‌ها با توجه به پیشرفت‌های اخیری که در منطقه خاورمیانه اتفاق افتاده است، بی‌معنی تلقی می‌شود.
موضوعی که بیشتر اهمیت دارد این است که اسرائیل تغییر در ساختار منطقه خاورمیانه را درک نکرده است و نمی‌تواند از آن استقبال کند. علاوه بر این، ترکیه به برقراری نظم جدید در منطقه خاورمیانه کمک می‌کند و مشغول بازسازی این منطقه است. با وجود این، اسرائیل در برابر درک «ترکیه جدید» مقاومت می‌کند و همچنان آرزو می‌کند که ای کاش «ترکیه قدیم» وجود داشت.
قانون و مشروعیت
انتشار گزارش «پالمر» در مورد کشتار فعالان ترکیه‌ای کشتی مرمره آبی توسط کماندوهای رژیم صهیونیستی تأثیر زیادی بر رابطه این رژیم با ترکیه گذاشته است. راهبردی که اسرائیل از زمان تشکیل هیأت سازمان ملل اتخاذ کرده، نشان دهنده عدم درک از تغییر شرایط است. اسرائیل به خاطر رفتار خشونت‌آمیزی که دارد، می‌خواهد از طریق مکانیسم‌های قانونی مشروعیت اقداماتش را ثابت کند. رژیم صهیونیستی فشار بسیار زیادی بر هیأت سازمان ملل آورده است تا به 2 نتیجه زیر برسد؛ نخست اینکه محاصره غزه اقدامی قانونی بود و دوم اینکه انجام این کار مجاز تلقی می‌شد. اسرائیل بر این باور است که به این اهداف دست یافته است. تل آویو فکر می‌کند که «اقدامات بیش از حد خشونت‌آمیزش» در مورد حمله به کشتی مرمره آبی در سال گذشته می‌تواند به‌عنوان اقدامی قانونی تلقی شود. اسرائیل تخمین می‌زند که محاصره غزه و مداخلات یکجانبه‌اش به‌منظور حفظ امنیت کشورهایی است که در شرق دریای مدیترانه واقع شده‌اند و گزارشی که سازمان ملل منتشر کرده، جنبه قانونی دارد.
از نظر اسرائیل حمله به کشتی فعالان ترکیه‌ای مرمره آبی اقدامی منطقی و قابل‌قبول بود. اما این حرکت رژیم صهیونیستی از نزدیک از طرف کشورهای بین‌الملل مورد بررسی قرار گرفت. حمله به مرمره آبی بر اساس معاهده منحل شده «کمپ دیوید» صورت گرفت. طبق این معاهده بازیگران منطقه‌ای که از قبل تعیین شده‌اند به همراه آمریکا می‌توانند تا اندازه‌ای تاوان جنایاتی که
رژیم صهیونیستی آنها را مرتکب شده است، بپردازند؛ این موضوع به ضرر مردم منطقه خاورمیانه تمام می‌شود. در حالی که روز به روز قوانین جدیدی در این منطقه ایجاد می‌شود، غیرممکن است که اسرائیل بتواند به بهانه حفاظت از مردم و وضعیت موجود دست به اقدامات تجاوزکارانه بزند.
این به خاطر آن است که بازیگران قدیمی منطقه نمی‌توانند قدرتشان را حفظ کنند و آمریکا هم قادر نیست که مانند سابق، بهای حفظ ثبات در خاورمیانه را بپردازد. در حالی که اسرائیل از نظر ژئوپلیتیک در منطقه خاورمیانه واقع شده، به حمایت مقامات غربی امید بسته است و توهم دوران معاهده «کمپ دیوید» را در سر می‌پروراند اما واقعیت این است که هم‌اکنون نظم جدیدی در منطقه خاورمیانه برقرار شده است؛ بنابراین اسرائیل همیشه در توهم تبدیل‌شدن به یک کشور مستقل باقی خواهد ماند. تا زمانی که اسرائیل می‌خواهد منطقه خاورمیانه به نظم قبلی بازگردد و در نظم جدید، تافته‌ای جدا بافته به حساب می‌آید، ترکیه نباید از انقلاب‌ها و تغییرات سریعی که در منطقه خاورمیانه اتفاق می‌افتد، نگران باشد بلکه این اسرائیل است که باید بترسد و بر خود بلرزد.
الجزیره