ساختمان اصلی این موزه تا سال 1980 متعلق به دادگاه عمومی شهر ونکوور کانادا بود و بعد از آن تا سال 1996 به لابراتوار تشخیص و آنالیز شواهد و مدارک جرم‌های مختلف تبدیل شد.
این موزه به علت قدمت ساختمان آن و نمونه‌های شگفت‌انگیز و منحصر به فردی که در آن نگهداری می‌شود، به عنوان یکی از آثار تاریخی ونکوور به حساب می‌آید.
ایده اصلی ساخت این موزه را جو سوان، یکی از افسران بازنشسته پلیس مطرح کرد. او که یکی از نیروهای باتجربه پلیس این شهر بود، تاریخچه پلیس ونکوور از سال 1886 تا سال 1986 را در کتابی با نام یک قرن خدمت، در همان سال افتتاح موزه به چاپ رساند.
این کتاب که تا به حال چندین بار تجدید چاپ شده در فروشگاه همین موزه به فروش می‌رسد. سوان علاقه زیادی به موزه داشت و همیشه وقتی بازدیدکننده‌ها به این موزه می‌آمدند، در کنار آنها در موزه قدم می‌زد و با حوصله زیاد به سوالاتشان جواب می‌داد.
موزه پلیس ونکوور دارای نمونه‌های عجیب و غریب بسیاری است از جمله، آرشیو پرونده‌های جنایی، عکس مقتولان، متهمان، قاتلان و جنایتکاران، نشریات پلیس، اسلحه‌های مصادره شده از متهمان، انواع پول، ارز و مدارک جعلی و بسیاری از وسایل دیگر که یا توسط نیروهای پلیس استفاده می‌شدند یا از متهمان به دست آمده‌اند. تعداد این نمونه‌ها در مجموع 20 هزار قطعه است.
بخش گاراگاهان قدیمی
بخش کارآگاهان موزه ونکوور یکی از دیدنی‌ترین بخش‌های آن است؛ در این قسمت بازدیدکنندگان می‌توانند، اطلاعات جالبی را درباره تاریخ جنایت در ونکوور و دو نفر از ماهرترین و باتجربه‌ترین کارآگاه‌های کانادا یعنی دونالد سینکلر و جوزف ریچی به دست بیاورند.
در این بخش مجموعه‌های بی‌نظیری از پرونده‌های خاص و جنجالی، وسایل جنایت، تکه‌های روزنامه و وسایل تشخیص وجود دارند که مورد استقبال بازدیدکننده‌های کنجکاو و محققانی که درباره جرم وجنایت تحقیق می‌کنند، قرار می‌گیرند.
بیشتر این وسایل متعلق به آرشیو شخصی این دوکارآگاه هستند و بعد از مرگ آنها توسط خانواده‌هایشان به موزه اهدا شده‌اند.
سلحه‌هایی هم که از مجرم‌ها و خلافکارها در طول سال‌ها فعالیت نیروهای پلیس به دست آمده‌اند، یکی از قسمت‌های دیدنی موزه را تشکیل می‌دهند؛ اسلحه‌های سرد و گرمی که معروف‌ترین و خطرناک‌ترین جانیان و تبهکاران کانادایی از آنها استفاده کرده‌اند.
بخشی از وسایل پلیسی موجود در موزه، وسایلی هستند که برای اولین بار توسط نیروی پلیس ونکوور مورد استفاده قرار گرفته‌اند و درنتیجه سال‌ها از عمرشان می‌گذرد.
بخش پشت صحنه جرم
پشت صحنه جرم، پربازدید‌ترین قسمت این موزه است؛ جایی که در آن بعضی از صحنه‌های جرم بازسازی شده‌اند؛ در این قسمت از موزه همه چیز درست مثل یک صحنه جرم واقعی به نظر می‌رسد، حتی دور صحنه‌های جرم با نوارهای زرد رنگ مخصوص بسته شده تا کسی اجازه ورود به صحنه را نداشته باشد.
مسوولان موزه برای خوشایند بازدیدکننده‌ها بیشتر صحنه‌هایی را بازسازی کرده‌اند که پرونده‌هایی جنجالی و پرسروصدا داشته‌اند و حالا بازدیدکننده‌ها و افراد علاقه‌مند می‌توانند با قدم زدن در این قسمت موزه، اطلاعات بیشتری درباره آن پرونده‌ها، مخصوصا جنجالی‌ترین پرونده‌های قتل این شهر پیدا کنند.
نمایش وسایل مخصوص پلیس‌ها
اتومبیل‌ها و موتورسیکلت‌های مخصوص و لباس‌های ویژه زنان و مردان پلیس با کلاه‌های جالبشان از گذشته تا به حال از دیگر بخش‌های جالب موزه هستند. نکته جالب اینجاست که اداره پلیس ونکوور اولین اداره پلیس در کانادا و سومین اداره در کل دنیا بود که یک زن را به عنوان پلیس استخدام کرد.
لباس این زن پلیس هنوز در این وجود قرار دارد. لابراتواری که در این موزه قرار دارد از سال 1930 تا سال 1940فعال بوده و مامورن جرم‌یابی در آنجا کار می‌کردند. البته بعد از گذشت این همه سال، تمام وسایل این لابراتوار همچنان دست نخورده باقی مانده‌اند تا بازدیدکننده‌های کنجکاو به راحتی با فضای کاری ماموران جرم یابی آشنا شوند.
موزه پلیس ونکوور همچنین مجهز به بخش سم‌شناسی است. این بخش که با نام «قتل با میلک شیک» شناخته می‌شود، یکی از جالب‌ترین بخش‌های این موزه است که در آن اطلاعات زیادی درباره انواع سم‌ها و مشهورترین جنایت‌ها و پرونده‌های این شهر که با سم انجام شده‌اند، وجود دارد.
اسکلت‌ها و جمجمه‌های رنگ شده و مجسمه‌هایی از افسران پلیس و کارآگاهانی که در زمان خدمت جانشان را از دست داده‌اند، اتاق شکنجه و بازداشتگاه هم یکی دیگر از بخش‌های دیدنی موزه هستند.
قیمت بلیت ورودی موزه پلیس برای بزرگسالان 7 دلار و برای کودکان 5 دلار است. ورود کودکان زیر 6 سال هم به موزه آزاد است و هیچ پولی بابت بازدید آنها گرفته نمی‌شود. این موزه عجیب برای کسانی که به کار پرهیجان و البته خطرناک پلیسی علاقه‌مندند، کلاس‌های آموزشی نیز برگزار می‌کند.