این ساختمان بزرگ جایگاه فضاپیمای "ویرجین گلکتیک"، مرکز کنترل و مکانی برای آماده سازی مسافران پیش از آغاز پرواز فضایی خواهد بود. قرار است این پروازهای توریستی تا ابتدای سال 2013 آغاز شوند.
"ریچارد برنسون" مدیر شرکت ویرجین گلکتیک به همراه گروهی از هنرمندان برای افتتاح این ترمینال با طناب از سقف به صورت معلق درآمده و بر روی دیواره‌های خارجی آن راه رفتند. در این مراسم علاوه بر گروه زیادی از علاقمندان به سفرهای فضایی، "سوزانا مارتینز" فرماندار مکزیک و "باز آلدرین" فضانورد سابق و مشهور ناسا نیز حضور داشتند.
به گزارش خبرگزاری مهر، اکنون و با تکمیل شدن این پایگاه و فرودگاه فضایی، شرکت ویرجین به صورت کامل تمرکز خود را بر روی تکمیل آزمایش‌ها بر روی راکت‌ها و فضاپیمایش قرار خواهد داد. برنسون امیدوار است تا سال 2012 به اندازه‌ای بر روی راکت‌ها و فضاپیمای این شرکت آزمایش‌های قدرتمند انجام شود که پس از آن این شرکت بتواند پروازهای تجاری خود به مدار زمین را آغاز کند.
تا کنون بیش از 450 نفر بلیط‌های این شرکت را برای سفرهای فضایی توریستی پیش خرید کرده‌اند که 150 نفر از این افراد در مراسم افتتاحیه ترمینال و فرودگاه فضایی حضور داشتند.
شرکت ویرجین گلکتیک در حدود 6 سال پیش برای ساخت این پایگاه فضایی با مقامات مکزیکی به توافق رسیدند و اکنون با تکمیل این پایگاه قدمی دیگر در راستای محقق شدن رویای توریسم فضایی برداشته شده است.
برنسون به همراه دو فرزندش اولین مسافران اولین پرواز از این پایگاه فضایی خواهند بود. ارائه خدمات تجاری عمومی این پایگاه پس از دریافت مجوز از سازمان هوانوردی آمریکا آغاز خواهد شد. این در حالی است که سازمان ناسا نیز به تازگی قرارداد 4.5 میلیون دلاری را برای سه پرواز اختصاصی تحقیقاتی با این شرکت به امضا رسانده است.
سفرهای 200 هزار دلاری که با کمک SpaceShip II و حامل WhiteKnight II انجام خواهند گرفت، دو و نیم ساعت به طول خواهند انجامید و مسافران تنها پنج دقیقه بی وزنی و منظره زمین از فضا را تجربه خواهند کرد.
اختلال در شانزدهمین پرواز آزمایشی
افتتاح این پایگاه کمی پس از آخرین پرواز آزمایشی این فضاپیما انجام گرفته است. فضاپیمای SpaceShip II در آخرین پرواز آزمایشی که انجام داد، در حالی که برای اولین بار سه سرنشین را به همراه داشت دچار نقص فنی و برای لحظاتی از کنترل خارج شد.
این شانزدهمین پرواز آزمایشی SpaceShip II بود که در تاریخ 29 سپتامبر انجام گرفت. در ابتدا این فضاپیما به همراه هواپیمای حامل خود WhiteKnight به ارتفاع برده شد و پس از رها سازی، فضاپیما به سرعت به حالت سقوط افتاد.
توانایی این فضاپیما در حرکت دادن بخش دم ویژگی امنیتی است که می‌تواند پایداری فضاپیما را طی بازگشت به اتمسفر زمین افزایش دهد و همین ویژگی توانست دوباره کنترل فضاپیما را در دست سرنشینان فضاپیما، دو خلبان و یک مهندس پرواز قرار دهد.
این پرواز پر هراس و نفس گیر هفت دقیقه و 15 ثانیه به طول انجامید اما در نهایت فضاپیما و سرنشینانش به آرامی بر روی زمین فرود آمدند.