این ماهواره 2.4 تنی به گفته مقامات مرکز هوا و فضای آلمان بین ساعات 01:45 تا 02:15 به وقت گرینویچ در روز یکشنبه با جو زمین برخورد کرد. اما هنوز هیچ خبری از محل احتمالی فرود قطعات این ماهواره بر روی زمین دریافت نشده است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، در حالیکه این ماهواره 21 ساله در زمان ورود مجدد به جو زمین به چندین تکه تقسیم شده، مقامات فضایی آلمان تخمین زده‌اند که حدود 30 قطعه آن با وزن کلی 1.9 تن، شامل بخش‌هایی از آینه‌های مقاوم در برابر گرمای رصدی و بخش‌های سرامیکی این ماهواره با سطح زمین برخورد کرده باشد.
به گفته این مقامات، با توجه به مسیر مداری روسات، این قطعات ممکن است در محیطی به پهنای 80 کیلومتر در سیاره زمین پخش شوند.
ماهواره روسات با وزن 2426 کیلوگرم در سال 1990 برای بررسی تابش‌های اشعه ایکس از ستارگان، دنباله‌دارها، ابرنواخترها، سحابی‌ها و سیاه‌چاله‌ها به مدار زمین پرتاب شد. برنامه اولیه این ماهواره برای یک ماموریت 18 ماهه بود؛ اما طول عمر عملیاتی آن افزایش پیدا کرد.
در سال 1998 این ماهواره با نقص فنی روبرو شده و در سال 1999 بطور رسمی غیرفعال شد.
ماهوراه روسات دومین جسم مصنوع عظیم فضایی است که در هفته‌های اخیر بطور کنترل نشده با جو زمین برخورد کرده است. پیش از آن ماهواره تحقیقاتی جو فوقانی ناسا وارد جو زمین شده و در اقیانوس آرام فرود آمد.
زمان ورود روسات به زمین توسط کارشناسان برای ماه نوامبر پیش بینی شده بود، اما فعالیت تشدید شده خورشیدی منجر به زوال زودتر از موعد مدار این ماهواره شد.
با افزایش فعالیت خورشیدی، جو زمین داغ‌تر و منبسط می‌شود که کشش بیشتری را بر روی ماهواره‌های موجود در مدار اعمال می‌کند.
سقوط ماهواره‌های روسات و جو فوقانی ناسا نشان‌دهنده مشکل روزافزون ضایعات فضایی در مدار است.
ماهواره تحقیقاتی جو فوقانی ناسا، بزرگ‌ترین ماهواره‌ای بود که بطور کنترل نشده از سال 1979 با زمین برخورد می‌کرد. در سال 1979 ایستگاه فضایی اسکای‌لب آمریکا با زمین برخورد کرده و قطعات آن در اقیانوس هند و بعضا در استرالیا فرود آمدند.
همچنین در همان سال، ماهواره پگاسوس 2 ناسا در سال 1965 بطور کنترل نشده وارد جو زمین شده و در میان اقیانوس اطلس سقوط کرد.