فوتبال: امید ایران صفر – امید بلاروس یک

مربی کروات همان طور که وعده داده بود، با روش 3-3-3-1 کار را آغاز کرد اما در بعضی دقایق، تعداد مهاجمان به عدد چهار هم می‌رسید. ناهماهنگی مشهودی در برنامه‌های هجومی تیم دیده می‌شد و البته تداخل وظایف نیز به چشم می‌آمد اما در مجموع با توجه به زمان کوتاهی که برای آماده‌سازی این تیم در نظر گرفته شده می‌توان گفت حاصل‌کار بگوویچ به مراتب بهتر از حد انتظار بود هرچند از جهتی می‌توان گفت این مربی هم فرصتی نداشته که روی تیم المپیک بخواهد تأثیرگذار باشد. والازکو در آغاز بازی و پیش از آنکه بازیکنان ایران بتوانند به درستی پست‌های خود را بشناسند، دروازه سوشا مکانی را گشود. در غفلت مدافعان تیم ایران و در حالی که تنها 7 دقیقه از آغاز بازی گذشته بود، دروازه تیم‌ملی کشورمان گشوده و از همان ابتدا تلاش برای جبران نتیجه آغاز شد.تیم المپیک در این بازی مهره‌های  تهاجمی زیادی  داشت. نوری، اولادی، میداودی و کلاه‌کج در کنار هم می‌توانند قوی‌ترین ترکیب تهاجمی ممکن را برای این تیم بسازند اما هنوز این بازیکنان جوان هماهنگی لازم را به دست نیاورده‌اند. در همان دقایق ابتدایی چند فرصت مناسب توسط میداودی، اولادی و کلاه‌کج از دست رفت، در حالی که ایران می‌توانست در همان نیمه نخست حداقل کار را به تساوی بکشاند.تیم میهمان هم تنها به حفظ نتیجه و بازی بسته در زمین خود روی آورده بود اما ضدحملات بلاروس بعضی مواقع خطرناک‌تر از حملات ایران نشان می‌داد. در آغاز نیمه‌دوم بگوویچ تعویض‌های زیادی انجام داد. گودرزی، روانخواه، خرسندی، پروین، کریمی و اسماعیل‌نظر هم در ترکیب تیم المپیک آزموده شدند. ترکیب جدید خط‌میانی و خط حمله هم بارها توانست روی دروازه بلاروس خطرساز ظاهر شود. میداودی، ماهینی و خرسندی  فرصت‌های مناسبی را در این نیمه از دست دادند تا اینکه با اخراج کریمی در دقیقه 70 بلاروس با برتری عددی تا حدودی بازی را به کنترل درآورد. موقعیت‌های تیم امید ایران کمتر شد و بازیکنان خونسرد بلاروس به راحتی بازی را تا آخرین ثانیه‌ها اداره کردند. نتیجه دقیقه 7 بازی مجموعاً 83 دقیقه پایدار ماند و بگوویچ در اولین تجربه خود در تیم المپیک ایران، بازی را واگذار کرد، اما به نظر می‌رسد عملکرد این تیم در کم‌ترین زمان برای آماده‌سازی، چندان ناامیدکننده نبود