برای نمونه برخی از آنها به جای نارنگی و پرتقال درشت جای پارکینگ هم میفروشند. برای این کار ابتدا یک یا 2جعبه میوه را جلوی مغازه گذاشته و بهمحض اینکه سرو کله یک مشتری دست بهنقد پیدا شود جای پارک را با کلی منت در ازای چند اسکناس سبز میفروشند. شاید تا چندی دیگر اگر بشنویم که یک راننده به میوهفروش میگوید بیزحمت یک پارکینگ درشت و آبدار هم برای ما کنار بگذار، نباید زیاد تعجب کنیم. در حالی که جای پارک مجازی که جلوی منازل و مغازهها وجود دارد جزو فضای عمومی شهر و متعلق به همه شهروندان است؛ بهطوری که حتی برای آسفالت و خدمات دیگر آن قسمت از مالیاتی که همه ما میپردازیم استفاده شده است. یادآوری این نکته نیز ضروری است که این فروش یا اشغال جای پارک مختص صنف میوهفروشها نیست و اصناف دیگر و حتی برخی شهروندان نیز مبادرت به اینکار میکنند.
دیوارنویسی پارکینگی
معضلات ناشی از حملونقل شهری آن اندازه زیاد است که اگر هر روز درباره آن در این ستون بنویسیم، تنها گوشهای از آن را بازگو خواهیم کرد. معضل دیگری که از جمله پیامدهای حجم سنگین ترافیک شهری است، دیوارنویسیهای غیرضروری و نازیباست.همه ما صبحها هنگام رفتن بر سر کار با مشکل کمبود جا و پارکینگ روبهرو میشویم؛ بهگونهای که نه تنها ظرفیت پارکینگهای موجود در سطح شهر تکمیل میشود بلکه کوچهها بهنحوی از خودروهای پارک شده انباشته میشوند که بهاصطلاح جای سوزن انداختن نیست. در کنار این، هستند مغازهدارانی که با قرار دادن وسایلی در محل پارک خودروها عملا بر این معضل میافزایند. همچنین برخی ساکنان کوچهها و خیابانها، با نوشتن عبارتهای نه چندان مناسب روی دیوار و در پارکینگ خویش، سوارهروها را از پارک خودرویشان در آن مکان منع میکنند.
در اینکه پارک ماشین جلوی پارکینگ و در ورودی خانهها، سبب ایجاد مزاحمت برای اهالی آن خانه یا مجتمع مسکونی میشود، شکی نیست، اما آیا برای باز داشتن دیگران از این کار (پارک خودرو مقابل پارکینگ) از هر وسیله، ترفند و ادبیاتی میتوان استفاده کرد؟ این نوشتهها، بهغیر از اینکه چهرهای زشت به کوچهها میبخشد، زمینهای برای رواج ادبیاتی از این دست در میان شهروندان فراهم میآورد. حتی برخی از شهروندان به محض اینکه میبینند خودرویی مقابل پارکینگ یا در خانه آنها پارک شده، بیهیچ تأمل و مقدمهای به آن ماشین صدمه میرسانند. فراموش نکنیم که در شهر نمیتوان جواب کار اشتباه ولو غیرقانونی را با کار اشتباه دیگری داد. باب شدن رفتارهایی که یکدیگر را بهنحوی تکمیل میکنند، به جز رواج هرجومرج و بیقانونی و فراگیر شدن خشونت و در نتیجه تنزل شخصیت شهروندی، حاصل دیگری ندارد.