این ماده بخشی از طرح بیمه‌بیکاری و حمایت از بیکاران متقاضی کار است که به موجب آن زنان (اناث) بی‌سرپرست و بدسرپرست نیز درصورت داشتن شرایطی که در قانون آمده مادامی‌که شغل پیدا نکرده‌اند مقرری بیکاری دریافت خواهند کرد.
بیمه زنان در انواع بی‌سرپرست، بد سرپرست و یا سرپرست خانوار سال‌های زیادی است که از سوی نهادهای مختلف و موازی پیگیری می‌شود.
سازمان بهزیستی خبر می‌دهد که برخی از این زنان تحت پوشش بیمه اجتماعی قرار می‌گیرند، صندوق بیمه روستائیان و عشایر اعلام می‌کند که زنان روستایی سرپرست خانوار بیمه اجتماعی می‌شوند و کمیته امداد هم خبرهایی درباره بیمه زنان تحت پوشش خود را اعلام کرده‌است، اقسام بیمه‌ای که از سوی این سه نهاد اعلام شده‌بود به پرداخت حق بیمه منجر می‌شد که زنان بعد از 20 سال کمتر یا بیشتر می‌توانستند مستمری دریافت کنند، نمایندگان مجلس اما این‌بار مطرح کرده‌اند که تمامی این زنان که در روستاها و شهرها هستند و بی‌سرپرست و بدسرپرست و سرپرست خانوار هستند از یک صندوق که در آینده تشکیل خواهد شد ماهانه مقرری دریافت کنند، این تصمیم اگر به سرانجام برسد می‌توان آن را به فال نیک گرفت و نیک‌تر آنکه منطقی است که با اجرای این قانون بساط موازی‌کاری نهادهای حمایتی برچیده شود و از این پس برای تمامی زنانی که در این شرایط هستند نسخه‌ای یکسان پیچیده خواهد شد.