اکنون پژوهشهای جدید نشان میدهد که یک پروتئین حیاتی سلولهای را به هم میدوزد، و امکان رشد کردن رگهای خونی جدید را میدهد.
این پروتئین که Raf-1 نامیده میشود، سلولها را قادر میکند به یکدیگر بچسبند و به صورت یک گروه مهاجرت کنند. اگر این اتصالات بیش از حد شل باشند، سلولها از هم جدا میشوند و اگر این اتصالات بیش از حد سفت باشند، سلولها نمیتوانند جابهجا شوند و مهاجرت کنند. این اتصال با دقیقا در حد مناسبی باشد.
این تصویر شروع شدن ایجاد اتصالات سلول به سلول را میان سلولهای اندوتلیایی، نوعی سلول که دیواره رگهای خونی را میسازد، نشان میدهد. بخشهای به رنگ سبز یک پروتئین فراغشایی به نام وی ای- کادهرین (VE-Cadherin) را نشان میدهد که تشکیل اتصالات سلولی را باعث میشود.
LivesScience