این روستا در واقع زادگاه ابوالقاسم فردوسی؛ بزرگ شاعر حماسه سرای ایران نیز است. در واقع روستای باژ روی تپه باستانی قرار گرفته که آثار و بقایای این تپه در 3 قسمت مجزا قابل مشاهده است.
این تپه در دل خود بقایایی از تمدن‌های مختلف دوره پارت و اسلامی نهفته داشت، اما به علت بی‌توجهی مسئولین و همچنین بی‌اطلاعی اهالی روستا و علاوه بر این‌ها، حجوم غارتگران میراث تاریخی ایران، به تلی از خاک تبدیل شده است.
علی‌رغم اینکه تپه باژ در تابستان سال 1357 کشف و شناسایی شد، این محوطه تاریخی در سال 1379 به ثبت آثار ملی رسید.
تپه باژ در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 3241 در فهرست آثار ملی یران به ثبت رسید.