این بقعه یکی از قطب‌های مهم سیاحتی و زیارتی استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود.
بقعه امامزاده حمزه علی بالای تپه‌ای مرتفع قرار گرفته و در اطراف آن دشتی وسیع و گسترده وجود دارد. به دلیل قداست و همچنین موقعیت طبیعی و آب و هوا و دیگر جاذبه‌های پیرامون آن سالانه حدود 30 هزار نفر به این محل می‌آیند.
قدمت بنای بقعه امامزاده حمزه علی مربوط به دوره تیموریان تا قاجار است. بنای امامزاده شامل یک بقعه، ایوان قدیمی و مساجدی جدید است. ایوان بقعه در دوره‌های بعدی (قاجاریه) با آن اضافه شده است.
در دوسمت ایوان، دو صفه با قوس جناغی تعبیه شده که صفه سمت چپ دارای دربی آهنی است. فرم اصلی امامزاده 8 ضلعی است و در اضلاع بزرگ‌تر 4 طاق‌نما با قوس جناغی ایجاد شده است. اضلاع کوچک‌تر شبیه به طاقچه‌های 3 ضلعی با قوس جناغی است.
این بقعه دارای 3 ورودی است که ورودی‌های سمت شرق و شمال به آقایان اختصاص دارد و ورودی سمت غرب ویژه خانم‌ها است. مصالح این بنا از آجر، سنگ و ملاط گچ و گل می‌باشد.
پوشش درونی دیوارها گچ اندود و در دو مرحله نقاشی‌ها و کتیبه‌هایی با مضمون آیات قرآنی بر سطح آن نقش بسته است. کف بقعه سنگ‌فرش و دیوارهای و کف طاق نماها موزائیک است. در زیر گنبد بقعه، ضریح کوچک فلزی قرار دارد.
آرامگاه امامزاده حمزه علی در سال 1382 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 8225 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.