این کاروانسرا که از نوع کاروان‌سراهایی برون شهری است در قرن 11 قمری به دستور شاه عباس صفوی خارج از بافت قدیم شهرستان زنجان شاخته شد.
پلان این کاروانسرا به سبک 4 ایوانی است و حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفته‌اند. سقف این کاروانسرا از نوع قوسی است و استفاده از سنگ به عنوان مصالح اصلی در ساخت این بنا، باعث شده که با عنوان کاروان‌سرای سنگی و در زبان ترکی داش کاروان سرا معروف شود.
کاروان‌سرای سنگی که بعدها تغییر کاربری داد و به عنوان سفره‌خانه سنتی مورد استفاده قرار گرفت، در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2128 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.