این تالاب نام خود را از شهری تاریخی گندمان که در ضلع شمال شرقی آن واقع شده گرفته است. این منطقه یکی از شکارگاه‌های بهرام گور و منطقه ییلاقی خانواده‌های سلطنتی در قرن‌های گذشته بوده که برخی آثار به جا مانده از سکونت‌گاه‌های آن زمان در برخی نقاط تالاب به چشم می‌خورد.
تالاب گندمان به عنوان یکی از آبگیرهای حوزه آبریز آق بلاغ با فاصله‌ای نه‌چندان دور از تالاب چغاخور قرار دارد. این تالاب با وسعت حدود 1000 هکتار و ارتفاع 2219 متر از سطح دریا دارای شیب ملایم و بدون پستی و بلندی است.
اطراف این تالاب همچون تالاب چغاخور پوشیده از مرغزاری زیباست که معمولاً به عنوان مرتع غنی برای چرای احشام استفاده می‌شود. چشمه‌های اطراف تالاب علاوه بر آنکه مکان مناسبی برای گذران اوغات فراغت به شمار می‌آیند، آب تالاب را نیز تامین می‌کنند.
منابع تامین کننده آب تالاب علاوه بر باران و برف، چشمه‌ها (چشمه‌های حاشیه تالاب چون گل کوچک، گل بزرگ، مرادان و نصیرآباد) و رودخانه آق‌بلاغ است.
پوشش گیاهی تالاب گندمان را عمدتاً گونه‌های حاشیه‌ای و نم پسند تشکیل می‌دهد از آن جمله: درختان بید، مرغ، جگن، ساز، نی، لویی، زنبق، آلاله آبی، هزار نی، بارهنگ آبی، نخل مرداب، عدسک آبی و بزواش.
در این تالاب نیز، پرندگانی چون لک لک، شکاریا، حواصیل، بالکان، مرغابی سانان، یلوه و سلیم دیده می‌شوند. ماهی‌های تالاب هم شامل ماهی گورخری، سفید کولی، ماهی پوزه دار و سیاه ماهی است.
از امکانات ویژه تفریحی و ورزشی اطراف تالاب، می توان به پرورش و نگهداری اسب و همچنین سوارکاری در مرغزار پیرامون تالاب اشاره کرد.
این تالاب که به عنوان زیستگاهی با ارزش در میان ۱۰۵ زیستگاه مهم پرندگان در ایران شناسایی شده است، در شمار زیباترین تالاب‌های کشور و مهمترین کانون‌های گردشگری چهارمحال بختیاری قرار داشته و زیستگاهی منحصربفرد برای زمستان گذرانی و تخمگذاری پرندگان مهاجر و اسکان دائم پرندگان بومی محسوب شده که قریب به ۱۵ گونه پرنده بومی و قریب به ۳۰ گونه پرنده مهاجر نواحی سردسیر شمالی با جمعیت های زیاد، انواع مارها و قورباغه ها و لاک پشت ها و پستانداران و ماهی ها را در خود جای داده است.
تالاب گندمان یکی از ۱۰ تالاب برتر پرنده نگری در ایران است و در دفتر بین‌المللی تحقیقات پرندگان آبزی لندن و همچنین در فهرست کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است.