جاده هراز مسیر تهران - جاجرود - رودهن - آبعلی - امامزاده هاشم - پلور - گزنک - آمل را تشکیل می‌دهد. جاده ۷۷ یا جاده هراز، پس از جاده ۵۹ (کرج - چالوس)، مهم‌ترین جاده تهران - مازندران به حساب می‌آید.
این جاده از دره رود هراز می‌گذرد و نزدیک‌ترین راه اصلی به قله دماوند است. همچنین این جاده کوتاه‌ترین مسیر تردد میان دو شهر تهران و آمل است.
اگرچه استفاده از دره هراز به عنوان راه ارتباطی آمل به شهر ری سابقه بسیار طولانی دارد، ولی جاده هراز یکی از جدیدترین جاده‌های اتوموبیل‌رو منتهی به شمال کشور است.
در اطراف این جاده جاذبه‌های گردشگری تاریخی، طبیعی و مذهبی وجود داشته و همین امر نیز موجب ترغیب مسافران بیشتری به استفاده از این جاده شده‌است.
جاده اتوموبیل رو هراز در سال ۱۳۴۲ به عنوان یک راه دسترسی اصلی در دره هراز، به بهره برداری رسید. کار ساخت این جاده ۲۳ سال به طول انجامید. این جاده یکی از محورهای سانحه خیز ایران است.
جاده هراز از حد فاصل دو شهر بومهن و رودهن از جاده فیروزکوه منشعب شده و پس از عبور از بالادست دره مشاء، آبعلی، گردنه امامزاده هاشم، پلور، آب‌اسک، رینه و لاریجان را پشت سر می‌گذارد و در نهایت به شهر آمل متصل می‌شود.
جاده هراز دارای ۱۴ تونل است که مجموع طول این تونل‌ها به ۵۷۰۰ متر می‌رسد. طولانی‌ترین تونل در مسیر هراز، تونل وانا با طول ۱۵۴۰ متر است. از دیگر تونل‌های این جاده می‌توان از تونل لهاش، تونل سیاه بیشه، تونل دوآب، تونل گروازمال، تونل سیاه‌بند، تونل شکرالله رود، تونل احمدمال، تونل آیو و تونل نورانی نام برد. همچنین بهمنگیر امامزاده هاشم نیز با طول ۱۳۰۰ متر در این جاده قرار دارد.
این جاده دارای جاذبه‌های گردشگری زیادی است، ازجمله: امامزاده هاشم، آبگرم اسک، آبگرم بایجان، آبگرم لاریجان، دره گل زرد، دره استله‌سر، دره منظریه و آبشار ملک بهمن، گوردخمه‌های کافرگلی و کتیبه شکل شاه.
جاده چالوس چهارمین جاده زیبای جهان است ولی پیچ‌های خطرناکی دارد و شاید حدود ۹۰ درصد مسیر سبقت ممنوع باشد. در مقایسه با آن محور هراز پیچ‌های کمتری دارد ولی خطر ریزش کوه در آن بیشتر از جاده چالوس است و آن هم به خاطر پوشش گیاهی کمتر در مقایسه با محور چالوس است.
علاوه بر سوانح جاده‌ای، آلودگی هوای داخل تونل‌های جاده هراز نیز بسیار فراتر از استانداردهای لازم بوده و خطراتی را برای تردد کنندگان ایجاد نموده‌است.