تا چشم به هم می‌زنی زمان می‌گذرد و نمی‌دانی چطور 10سال از آن روزی که وزنه‌برداری ایران، «هرکول»اش را به دنیا معرفی کرد، گذشت؛ «حسین رضازاده» جوان اردبیلی که در طول یک دهه حضور در مسابقات المپیک و جهانی، دو مدال طلای سنگین‌وزن المپیک 2000سیدنی و 2004آتن را از آن خود کرد و هر سال مشتری سکوی اول قهرمانی جهان بود.
هرکول ایرانی تمام رکوردهای دنیا را جابه‌جا کرد و در تمام سال‌هایی که ورزش می‌کرد هیچکس نتوانست رکوردش را بشکند. داستان رکوردهای دست‌نیافتنی قوی‌ترین مرد جهان همچنان ادامه داشت تا این‌که یک ایرانی دیگر، این‌بار از دیار مازندران، رکورد یک‌ضرب 213کیلوگرمی او را شکست و یک‌کیلوگرم افزایش داد.
به این ترتیب نام «بهداد سلیمی» برای همیشه در تاریخ ثبت شد. جوانی که رکورد دست‌نیافتنی رضازاده را شکست و یک‌شبه تبدیل به قوی‌ترین مرد جهان شد.
- کمی به عقب برگردیم و به روزهایی برویم که هنوز در رده جوانان وزنه می‌زدی. همان روزهایی که زمزمه‌ای بین اهالی پولادسرد پیچید و می‌گفتند جوانی آمده که می‌تواند رضازاده دوم باشد و حتی رکورد او را تسخیر کند. آیا در آن روزها خودت هم به این موضوع که می‌توانی قوی‌ترین مرد جهان باشی، اعتقاد داشتی یا این‌که تنها آن را در رویاهایت می‌دیدی؟
همان روزهای اولی که وزنه‌برداری را شروع کردم می‌خواستم روزی مثل رضازاده وزنه بزنم اما رسیدن به چنین رکوردهایی کمی دور از دسترس است و به راحتی نمی‌توان آن را تصاحب کرد.
یادم هست وقتی رضازاده از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد، بسیاری از قهرمانان وزنه‌برداری کشورهای مختلف دنیا نفس راحتی کشیدند با این خیال که حالاحالاها از ایران کسی پیدا نمی‌شود که چنین رکوردی بزند.
یادم هست که فکر می‌کردند ایران دیگر نمی‌تواند در سنگین‌وزن عنوانی کسب کند اما این تمام واقعیت و پتانسیل وزنه‌برداری ایران نبود. نه این‌که فقط درباره خودم صحبت کنم اما خوب می‌دانم ایران پتانسیل بالایی در این وزن دارد.
من هم همیشه این رویا را داشتم که روزی چنین عنوانی را به دست بیاوریم اما نمی‌خواستم در حد رویا باقی بماند. به همین دلیل سال‌ها تلاش کردم و زحمت کشیدم و البته در این راه رضازاده هم کمک شایانی به من کرد.
- و این‌چنین با رویایی که از دوره نوجوانی یدک می‌کشیدی وارد مسابقه‌ای شدی که می‌توانست یک‌شبه تو را به تمام دنیا معرفی کند.
پیش از این مدال برنز جهان در سال2008، مدال طلای آسیا2009، مدال طلای باشگاه‌های آسیا2000، مدال طلای جوانان جهان در سال2009، مدال نقره جام باشگاه‌های آسیا در سال2008 و مدال طلای جهان در سال2010 (آنـتالیا) را داشتم و برای چنین مسابقه‌ای آماده شده بودم اما این میدان با تمام میدان‌هایی که پیش از شرکت کرده بودم فرق می‌کرد.
- آن شب قرار بود رکورد قوی‌ترین مرد دنیا را بزنم. آن شب برای من شب بزرگی بود که هیچ نمی‌توانم درباره‌اش صحبت کنم. دو روز قبل از مسابقات استرس بدی داشتم.
چون می‌دانستم این مسابقات به صورت زنده پخش می‌شود و به این فکر بودم که اگر نتوانم وزنه را بالای سرم ببرم، پیش مردم روسیاه و شرمنده می‌شوم و باید جوابگوی آنان باشم. به همین خاطر دچار استرس شدیدی شده بودم. شب قبل از مسابقه به خاطر استرس 5صبح خوابم برد و شب بعد مسابقه هم از خوشحالی نتوانستم بخوابم.
- بعد از قهرمانی با سبک و سیاق خاصی شادی کردی. شادی خاصی که در نوع خود جدید بود و به نظر می‌رسید که برایش برنامه‌ریزی کرده بودی.
به‌هیچ‌وجه برنامه‌ریزی در کار نبود. در آن لحظه اصلا نمی‌دانستم چه‌کار می‌کنم. تماشاگران ایرانی که در کشور فرانسه بودند سنگ‌تمام گذاشتند و واقعا من را غافلگیر کردند. بعدها متوجه شدم که خیلی‌ها در مورد آن صحنه صحبت می‌کنند و می‌گویند شادی خاصی بوده.
- شاید شنیدن این حرف برایت تکراری شده باشد اما همیشه شایعاتی وجود داشت و می‌گفتند رضازاده دوست ندارد تو رکوردش را بزنی.
این خنده‌دارترین حرفی است که تا به حال شنیده‌ام. فکر می‌کنم درباره این موضوع باید قضاوت درستی داشته باشیم و درست به آن نگاه کنیم. اتفاقا همیشه دوست دارم به این سوال یا به قولی این شایعه پاسخ بدهم.
موفقیت من و رکوردی که زدم تنها برای من نبود بلکه پای تمام ورزش ایران، فدراسیون و حتی آقای رضازاده نوشته می‌شد. عکس‌العمل آقای رضازاده نسبت به این‌که رکورد او را زدم خیلی خوب بود. او اولین کسی بود که به من تبریک گفت. البته این موضوع را دوربین‌های تلویزیونی هم ثبت کرده‌اند.
رضازاده وقتی در تمرینات رکورد او را می‌زدم، بارها مرا حمایت کرده بود. چه در تمرینات و چه در مسابقات همواره حامی من بود. در فدراسیون هم حاج‌حسین خیلی به ما کمک کردند و من فکر می‌کنم اگر حسین رضازاده در فدراسیون نبود، مشکلات زیادی برایمان به وجود می‌آمد.
- چه مشکلاتی؟
انتظار ما از مسئولان این است که به نیازهای ما بیشتر اهمیت بدهند. یک‌سری ورزش‌ها هستند که واقعا برای آن‌ها سرمایه‌گذاری زیادی می‌شود و بیش از حد مورد توجه قرار می‌گیرند اما هیچ بازدهی خاصی ندارند.
به نظر من اولویت در هر ورزشی، سقف آن است و سقف هر ورزشی یعنی المپیک. فکر می‌کنم برای رشته‌ای که رسیدن به المپیک برای آن افتخار است و انتظار مدال در آن می‌رود باید حمایت بیشتری بشود.
- اما وزنه‌برداری یکی از رشته‌هایی است که همیشه حمایت‌های خوبی از آن انجام می‌شود.
البته همین‌طور است. وزنه‌برداری یکی از رشته‌های مهم کاروان ایران در رقابت‌های المپیک است اما فکر می‌کنم باید حمایت‌ها از وزنه‌برداری بیشتر باشد؛ حمایت‌هایی که اگر رضازاده نبود شاید کمتر شاهدش بودیم.
- فکر می‌کنی نحوه آماده‌سازی المپیکی‌ها چطور بوده؟
از سایر رشته‌ها خبر ندارم اما فکر می‌کنم وزنه‌برداران آماده‌سازی خوبی را پشت‌سر گذاشته‌اند.
- اما انگار بعضی از وضعیت پاداش‌ها و همچنین دستمزدها رضایت نداشتند.
البته همیشه چنین مشکلاتی وجود دارد اما فکر می‌کنم هم‌اکنون دیگر وقت چنین صحبت‌هایی نیست و باید تمام حواسمان را معطوف به المپیک کنیم. ضمن این‌که در فدراسیون وزنه‌برداری چنین مسائلی تقریبا به چشم نمی‌خورد.
- بعد از این‌که رکورد دنیا را در یک‌ضرب شکستی، علی پروین گفته بود بهداد سلیمی عمدا رکورد مجموع وزنه‌برداری دنیا را در مسابقات قهرمانی جهان نشکست تا این کار را در المپیک لندن انجام دهد. آیا تمام ماجرا همین بود که علی پروین گفت؟
برای علی پروین و اسطوره‌هایی مانند او احترام زیادی قائلم. او در فوتبال بازیکن و مربی فراموش‌نشدنی است. می‌خواهم در المپیک همان کاری که پروین گفت را انجام بدهم تا تمام پیشکسوتان ورزشی که چنین اظهارنظری درباره‌ام انجام داده‌اند را روسفید کنم.
- رابطه‌ات با فوتبالی‌ها چه‌طور است؟
هیچ علاقه‌ای به فوتبال ندارم و پیگیر نتایج هم نیستم، البته این به معنای تنفر از فوتبال نیست چرا‌که من دوستان فوتبالی زیادی دارم و تیم مورد علاقه‌ام هم نساجی قائم‌شهر است. در میان تیم‌های خارجی بازی بارسلونا را بیشتر از دیگر تیم‌ها دوست دارم.
- مدت‌زمان چندانی به آغاز رقابت‌های المپیک باقی نمانده است. وقتی درباره المپیک با کارشناسان ورزش ایران صحبت می‌کنیم اولین نامی که به زبان می‌آورند «بهداد سلیمی» است و اعتقاد دارند چهره برتر ایران در این رقابت‌ها تو خواهی بود. فکر می‌کنی تا چه اندازه می‌توانی توقعات را برطرف کنی؟
همین‌که تمام مردم و ورزش ایران از من انتظار دارند کارم را مشکل کرده است. گاهی اوقات آرزو می‌کنم کاش این‌قدر فشار و استرس نداشتم تا می‌توانستم راحت‌تر برای رقابت‌های المپیک آماده شوم.
هیچ‌وقت دوست ندارم درباره چیزی قضاوت زودتر از موعد داشته باشم اما تمام تلاشم را می‌کنم تا امیدی که میلیون‌ها ایرانی از من دارند را نقش بر آب نکنم.
- بهداد سلیمی در المپیک هم رکورد می‌زند؟
راستش در مسابقات جهانی آن‌قدر آماده بودم که اگر وزنه سنگین‌تر هم بود، بالای سر می‌بردم. تمام وجودم انگیزه بود که رکورد جهان را بشکنم. البته اشکالی ندارد. باقی مسیر را گذاشته‌ام برای المپیک.
در المپیک، رکورد خودم را هم می‌شکنم. می‌دانستم که می‌توانم وزنه‌ای بیشتر از این را هم بزنم اما نخواستم عجله کنم. اگر شرایط مساعد باشد، می‌خواهم در دو ضرب طوری پیش بروم که رکورد مجموع جهان را هم بشکنم.
البته از همین حالا برای المپیک لندن قول می‌دهم که انشاءا... هم طلا بگیرم و هم با رکوردهایم، همه مردم ایران را سورپرایز کنم.
همشهری تماشاگر