گروه اقتصادی: بخش حمل و نقل هوایی از جمله بخش‌هایی است که هنوز برنامه مشخصی برای اجرای سیاست‌های اصل 44 ندارد.

در حاشیه مراسم سالروز تاسیس هما و راه اندازی سامانه فروش اینترنتی بلیت این شرکت در سراسر کشور، فرصتی فراهم شد تا دیدگاه‌های محمد رحمتی، وزیر راه و ترابری در زمینه روند خصوصی سازی در این شرکت را جویا شویم.

***

  • با توجه به انتقادات مطرح شده در زمینه کندی خصوصی سازی و واگذاری شرکت‌های دولتی در چارچوب سیاست‌های ابلاغی، روند خصوصی سازی شرکت هما چگونه بوده است؟

با توجه به سیاست‌های اصل 44 و تاکید رهبری بر خصوصی سازی، هما باید با در پیش گرفتن سیاست توسعه هماهنگ برخی بخش‌ها را به بخش غیر دولتی واگذار و برخی بخش‌ها را تقویت کند.

باید شرکت هما کارها را به صورت تخصصی‌تر به شرکت‌های وابسته و یا شرکت‌های دورتر در بخش خصوصی واگذار کند.

با این روند اکنون بسیاری از فعالیت‌ها در زمینه تهیه غذا و سایر خدمات کیترینگ به بخش خصوصی واگذار شده اما هنوز از بدنه این شرکت جدا نشده است که باید حتما این گونه امور به طور کامل به بخش غیردولتی واگذار شود.

  • با توجه به تکالیف پیش بینی شده برای واگذاری شرکت‌های دولتی امکان واگذاری هما در سال آینده تا چه حد است؟

براساس قانون برنامه، واگذاری 49 در صد سهام شرکت هما به بخش غیر دولتی پیش بینی شده اما باید در این زمینه بحث کرد که آیا کسی حاضر است تا 49 در صد سهام هما را در  با توجه به این که مدیریت این شرکت را در اختیار نخواهد داشت خریداری کند؟

با این روند واگذاری شرکت هما تقریبا بی معنی خواهد شد چرا که مدیریت این شرکت را در اختیار نداشته و باز هم مدیریت این شرکت دولتی خواهد ماند.

بنابراین در نظر داریم تا شرکت هما را به عنوان یک شرکت مادر هواپیمایی به صورت دولتی اداره نموده و در کنار آن با تقویت شرکت‌های خصوصی سهم بیشتری از بازار را در اختیار آنها قرار دهیم.

اکنون این شرکت‌ها شکل گرفته‌اند و به جز هما اکنون 5 شرکت خصوصی غیر دولتی داریم که فعالیت می کنند و این شرکت‌ها در یک رقابت و در تناسبی بین بخش خصوصی و دولتی به فعالیت می پردازند.

باید این مهندسی مدیریتی در بخش هوایی کشور شکل گیرد تا هم رقابت در جهت بهتر کردن کارها افزایش یافته و از سوی دیگر در کاهش خدمات ارایه شده به مردم تاثیری نداشته باشد و این گونه نباشد که با این واگذاری‌ها در صورت توقف در ارایه خدمات به مردم ابزار کنترلی و مدیریتی لازم را در اختیار نداشته باشیم که این امر چندان مطلوب نخواهد بود.

بنابراین در واگذاری ها تقریبا از الگوی جهانی پیروی نموده و تقریبا همان کاری که شرکت‌های لوفت هانزا یا ایر فرانس یا سایر شرکت‌های  بزرگ حمل و نقل هوایی در سطح جهان انجام می دهند هما نیز باید به همین شیوه عمل نماید.