به گزارش همشهری‌آنلاین این آلبوم در آوازهای اصفهان و نغمه بیات ترک نواخته شده است.
به نظر می‌رسد با توجه سن کم اینانلوانتظاری که شنونده از این کار دارد برآورده شده است، اگر چه به نظر می‌رسد او در تکنیک سه‌تار نوازی نسبت به تکنیکهای چهره‌های شناخته‌شده‌ای چون بهداد بابایی تسلط و چیرگی کمتری دارد، اما از جمله ویژگی‌های مهم تکنوازی انتقال حس کار به شنونده است که اینانلو در این زمینه توفیق داشته است.
سیدعلیرضا میرعلی‌نقی مورخ و محقق موسیقی در بروشور این آلبوم مقدمه‌ای نوشته است که در بخشی از مقدمه آمده است: با وجود اینکه گروه های جوان از نوازندگان سازهای موسیقی دستگاهی، شماره افزون از گذشته یافته اند، باز هم رغبت به ارائه آلبوم های تکنوازی، روز افزون به نظر می آید.
در قسمت دیگری از این مقدمه درباره کار حسین اینانلو (نوازنده سه تار این مجموعه) تاکید شده است: الگوهای نغمگی او ترکیبی از ردیف و حافظه موسیقی اوست و محدود به تکنیکهای سه تار نوازی نیست، بلکه از زبان خاص سازهای دیگر نیز می‌توان نشانه‌هایی جست. قید و بندهای او در اوزان نسبت به نغمه ها کمتر است و او آزادی عمل خود با توجه به چهارچوب‌های کلاسیک را در اوزان و ترکیب آنها جسته است.
ضبط این آلبوم را آرمین کارباف و سهیل سعیدی انجام داده‌اند و طراحی این مجموعه نیز بر عهده فرید حامدی بوده است.