این اثر دارای دالانی با سقف گنبدی است که عرقچین و مقرنس‌کاری پوشش درونی آن را تشکیل می‌دهد. ارتفاع گنبد تا کف ۵ متر است و بالای این دروازه کتیبه‌ای تعبیه شده که تاریخ ۱۲۶۸ قمری روی آن حک شده‌است.
در بدنه دیوار این دروارزه 6 کتیبه وجود دارد. همچنین سکویی دو طرف این دروازه به عرض 5/4 متر و با ارتفاع یک متر تعبیه شده است.
از جمله تزئینات این دروازه می‌توان به کاربندی‌های داخل سقف آن اشاره کرد. در سمت چپ این دروازه دو دریچه مشبک‌کاری شده وجود دارد که آن را با قبرستان و مسجد پیر شبیب جدا کرده است. عمده مصالح به کار رفته در این بنا لاشه سنگ با ملاط گچ است.
در طرف راست این اثر نیز دو فضای چلیپا شکلی وجود دارد که به امامزاده پیر شبیب مشهور است. پوشش این فضا به صورت گنبدی شکل است.
در قدیم این مکان قبرستان بوده و به خاطر مدفون بودن یکی از امام زادگان به نام پیر شبیب به این نام شناخته می‌شود.
در این بنا تعداد 39 سنگ قبر و کتیبه وجود دارد که روی اکثر آنها تاریخ قمری حک شده است.
این دروازه دارای دو درب چوبی بزرگ و طاق می‌باشد که در یک طرف آن یک ایوان تعبیه شده که روی دیوارهای آن نقوش و نوشته‌هایی وجود دارد و طرف دیگر محل دفن امامزاده پیر شبیب است.
دروازه پیر شبیب در سال 1381 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 6787 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.