در ایران نیز که هنر نمایش از روزگاران قدیم یکی از هنرهای هفت‌گانه به شمار می‌آید، این روز مهم و محترم است اما به‌دلیل همزمانی عید نوروز و تعطیلات 13روزه، جشن تئاتری‌ها در ایران به اردیبهشت ماه منتقل شده و در این ماه سعی می‌شود تا با یک برنامهریزی بلندمدت و اثرگذار بر جریان تئاتر سراسر ایران در همه استان‌ها جشنی برگزار شود و نام این جشن‌ها و برنامه‌ها را اردیبهشت تئاتر ایران گذاشتند.در این برنامه که در گرامیداشت روز جهانی تئاتر و برای گسترش این امر هنری و فرهنگی در سراسر کشور پیشبینی شده اداره کل مرکز هنرهای نمایشی با همکاری ادارات کل استان‌ها و انجمنهای نمایش و در مواردی ادارات و نهادهای دیگر اقدام به برگزاری جشن کرده و این جشن در چندین‌سال پیش که برگزار شده، به‌گونه‌ای برای دیگر استان‌ها نیز ضرورتش مشخص شده است. در این جشن‌ها هنرمندان به این بهانه گرد هم آمده تا علاوه بر شرکت در این مراسم، از هنرمندان پیشکسوت و جوان نیز تجلیل کرده و یادبودی برای درگذشتگان بگیرند تا آنها نیز فراموش نشوند و در تقویم تاریخ تئاتر ایران همچنان بدرخشند.امسال نیز قرار است این جشن از دهه دوم اردیبهشت ماه در 30استان کشور برگزار شود و مراسم اختتامیه جشن، سی‌ام اردیبهشت ماه در تهران برگزار خواهد شد.
یکی از کارهای به یاد ماندنی که در این سال‌ها در جشن‌های اردیبهشت تئاتر ایران انجام می‌شود، تجلیل از بزرگان و پیشکسوتان تئاتری است. جشن اردیبهشت تئاتر ایران ضمن شناساندن بزرگان تئاتری بر حضور مفید و مؤثر آنان در راه تعالی تئاتر پافشاری می‌کند و شاید بتوان مهم‌ترین نکته در برگزاری این جشن را یاد بزرگان تئاتر و توجه به تئاتر شهرستان‌ها خواند.
از دیگر نکات قابل توجه این جشن تبادل و تعامل هنرمندان با یکدیگر است که این جشن‌ها فرصت خوبی را ایجاد می‌کند تا هنرمندان در حوزه‌های مختلف نمایشی همچون تئاتر کودک، عروسکی، بزرگسال، سنتی و آیینی و... دور هم جمع شده و از تجربیات یکدیگر استفاده کافی ببرند. در نهایت این جشن می‌تواند به‌گونه‌ای تعامل و تبادل نظر را میان مسئولان و هنرمندان بیشتر کند چرا که این جشن بهانه‌ای است برای حضور مدیران نمایشی کشوردر جشن ها تا هنرمندان بتوانند دیداری تازه کرده و از مشکلات و کمبودهای استانی خود بگویند به شرط آنکه پرونده این صحبت‌ها و درد دل‌ها در شب مراسم پایانی فراموش نشود و مسئولان همت عالی را برای رفع مشکلات پیش گیرند.
با توجه به این جشن که هر ساله برگزار می‌شود و در نوع خود اتفاق مبارکی است، امیدواریم مراسم برگزار شده تنها به سخنرانی و صدور پیام ختم نشود و همه هنرمندان از جمله کسانی که بر مدیریت تئاتر نقد دارند یا کسانی که چندین سال است اثری روی صحنه نبرده‌اند در این اردیبهشت گرد هم آیند و کسی از هنرمندان فراموش نشود و در عمل نیز اتفاقاتی مثبت برای تئاتر تهران و شهرستان بیفتد.