بن سای یک هنر ژاپنی است. این هنر در سایر فرهنگ‌ها از جمله چین نیز رواج دارد و در واقع بن سای از هنر چینی درختکاری موسوم به penjing ریشه گرفته است.
هر چند این هنر در ژاپن از هزاران سال پیش رواج یافته است اما تلفظ واژه Bonsai شکل تغییر یافته تلفظ واژه چینی penzai در همین باره است.
واژه بن سای به همین صورت در زبان انگلیسی هم به کار می‌رود و به گونه یک واژه چتری بر انواع گونه‌های درخت‌های مینیاتوری اطلاق می‌شود.
بن سای در فرهنگ ژاپنی دو هدف توامان را دنبال می‌کند: به تفکر واداشتن بیننده و به نمایش درآوردن قوه ابتکار باغبان.
این نوع پرورش درخت با هدف فروش یا تامین غذا و دارو صورت نمی‌گیرد و اساسا بر تولید وسیع و گسترده متمرکز نیست و فقط پرورش یک یا دو درخت را هدف قرار می‌دهد.
بن سای را می‌توان از طریق کاشت بذر یا قلمه زدن و تقسیم و خواباندن و یا از راه پیوند پرورش داد.
عمر بن‌سای بسیار زیاد است ولی باید خاک آنرا مرطوب نگهداشت و مدام انرا چرخاند تا به طور متوازنی نور را به خود جذب کند.
بن سای هم در هوای آزاد و هم در آپارتمان رشد می‌کند. همه گیاهانی که به صورت بن‌سای پرورش می‌یابند از شکل‌های مختلف اعم از متقارن و نیمه متقارن و خمیده برخوردارند.
درختچه بن‌سای مثل درخت به آب نیاز دارد و همانگونه که گفته شد باید خاک آنرا مرطوب نگهداشت. بنابراین نیازی به آب دادن گیاه برمبنای یک برنامه قبلی نیست. بهتر است بن‌سای را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید اما دقت داشته باشید که این درختچه‌ها به نور کافی نیاز دارند.
چون گیاه بن‌سای یک گیاه گرانقیمت است؛ اگر خواستید یک بن سای بخرید این کار را در فصل بهار انجام دهید که زمان رشد آن است؛ دقت کنید که پایه بن سای در گلدانی که در آن است لق نباشد.
برای مراقبت بهتر از بن سای بهتر است با مراکز تخصصی پرورش این گیاه در ایران تماس بگیرید.