این، زیبا و ماندگارترین سنت ورزش ماست. یعنی در تمام ادوار و برای همه آقایان رؤسا بالسویه چنین بوده که چون وارد دفتر کارشان شوند پیش چشم روزشماری داشته باشند که موعد فرارسیدن 2 رویداد را خاطرنشانشان سازد؛ نزدیکترین المپیک و پیشروترین بازیهای آسیایی.
2- روزی بود که اگر پشتهپشته پول به کسی میدادند هم حاضر نبود لحظهای جای رئیس کمیته ملی المپیک را بگیرد. یک کاروان آدم، با آن همه بودجه و وعده تا سرزمین زئوس رفته بودند و آقای رئیس هر روز ناکامتر از روز قبل مدالها را میدید که درو میشوند و سهم دست پروردههایش در میانشان «هیچ»بود.
یک نفر گفته بود کشتیگیران اصلاً اجازه پرسهزدن در محوطه دهکده را ندارند! خبرنگاران دادشان بلند شد که بچههای مردم را مگر به اسیری آوردهاید؟ همان یک نفر شب تاریک به اقامتگاهشان آمد و گفت: خواهشاً خبر نشود اما هر بچه 17 - 16سالهای در دهکده 3-2مدال طلا و نقره دور انگشت میگرداند و آنوقت ما این مردهای گنده را به خط کردهایم و با هزار نذر و نیاز منتظریم 3-2تایشان روی سکو بروند که میبینید خبری هم نیست. گفتهایم پرسه نزنند که روحیه باقیماندهشان از دیدن این بچهها خراب نشود. فشار خردکننده بود که خبر رسید رئیس ورزش کشور هم وارد آتن میشود.رئیس سازمان، اول منتقد عملکرد کمیته میآمد و این یعنی فرارفتن فشار و اینها همه در حالی صورت میپذیرفت که رئیس خود زمانی بر جایگاه همین میهمان تازه رسیده تکیه داشت؛ نه فشاری بود و نه رقیبی.
3- طراریست این چرخ روزگار که میگردد و میگردد و باز تکرار میشود. حالا آقای رئیس مانده و شصت و چند روز تا روز آزمون. همان آقای رئیس امروز موفقترین رئیس فدراسیون کاروانش را برکنار شده میبیند؛ رئیس قایقرانی مملکت را که بیسابقهترین نتایج را در گوانجو حاصل آورده و مهیای خلق اتفاقی شگرف در لندن میشد. رسانهها خبر دادهاند چون به فلان میهمانی نرفته بود معزول است و از همه موجهترکه به آن میهمانی نرفته بود چون در لندن پیگیر پنجمین سهمیه قایقرانیمان شده بود.
حالا یک سوی ماجرا کمیته ملی المپیک، کاروان المپیک و فدراسیونهایی که در 2 ماه مانده تا المپیک نیازمند آرامش بودند همه حیرانند و سوی دیگر هم وزیری است که اگر هوشیار باشد و اهل اشارت، در این حال و احوال جز آینده و سرنوشت خودش نخواهد دید؛ چه، تاریخ میگوید چرخ میگردد و میگردد تا جای رئیس فعلی و رئیس آتی عوض شود تا با این روش عزل و نصبها باز ورزش و کاروان ما بماند سرافکنده و ناامید در میانه رقابت 17- 16سالههایی که 3-2مدال المپیک را دور انگشت میگردانند و در دهکده پرسه میزنند.