شیوه های مربیگری در فوتبال در بخش تقسیم بندی کلان آن ،دو شیوه را طلب می کند. الف - اصول گرایی ب- تدبیر و سیاست و تاکتیک اندیشی.
در هریک از این دو شیوه نمونه های تاریخی موفق و ناموفق زیاد به چشم می خورد و بعضی ها هم نوع دوم را نوع محافظه کاری اجباری می دانند که لازمه فوتبال است. اصول گرایان نوع اول تعدادشان در فوتبال زیاد نبوده است. نمونه کامل این نوع تفکر در مربیگری مرحوم پرویز دهداری بود که با اعتقاد به آنچه فکر می کرد و به آن اعتقاد داشت عمل می نمود. اصولگرایان فصلی و قابل انعطاف هم زیاد داشته ایم.
در اجرای شیوه دوم، حشمت مهاجرانی یک مثال کامل است که با سیاست و رفتار روانشناسانه عامیانه به بهترین شکل مشکلات تیمش را حل می کرد. در جام جهانی ۲۰۰۶ هم می توان کلینزمن و فان باستن را دو مربی اصول گرا نامید که اولی روی بازی کردن ینس لمن پافشاری کرد و موفق شد، دومی روی بازی ندادن به نیستلروی شکست خورد و مثال های تاریخی بسیاری که در این بحث نمی گنجد.
حال در تیم ملی خودمان با وجود اینکه مربی از یک باشگاه پرطرفدار آمده که در مقابلش یک موج عظیم مخالف هم وجود دارد، اما سیاست و رفتارش بیشتر اصول گراست و بازیکنان پرسپولیس را به دلیل نیامدن در تمرینات کنار گذاشته است.
آیا این تصمیم را باید به حساب اصول گرایی مربی تیم ملی گذاشت یا در این مقطع بنا به دلایل اجتماعی و موقعیت تیم ملی باید چشمش را به روی بعضی رفتارها می بست؟ توجه داشته باشیم که نیمی از سکوهای ورزشگاه های ما را طرفداران تیم هایی تشکیل می دهند که از این نوع تصمیمات چندان خوشایند نخواهند شد.
لازم است برای سربلندی کشورمان در بازی های مقدماتی جام ملت های آسیا از تمام پتانسیل موجود در فوتبالمان بهره گیریم. یادمان باشد که در شرایط حساسی قرار داریم و یک اشتباه می تواند ما را از هدفی که ترسیم کرده ایم دور سازد. امیدواریم بازیکنان پرسپولیس و لژیونرها با تیم ملی همراه شوند تا تیم ما با تنش های کمتر و موقعیت روحی خوب به دیدار سوریه برود.
***
روز گذشته تیم ملی در یک آزمون نه چندان دشوار و برای به دست آوردن اسکلت اولیه تیم خود در مقابل راه آهن قرار گرفت.
راه آهن در این دوره با عباس رضوی مربی تحصیلکرده و دوره دیده فوتبال به میدان می آید. او تیم خوبی در مقابل تیم ملی قرارداد. آرایش اولیه تیم ملی نشانه هایی از ترکیب دلخواه مربی تیم ملی را داد.
مهدی رحمتی درون دروازه ایستاد. میثم منیعی در سمت چپ و مهدی امیرآبادی در سمت راست دو پیستون تیم بودند. محمود فکری و امیرحسین صادقی و رحمان رضایی سه دفاع متمرکز را بازی کردند. مسعود شجاعی، حسین صادقی و خانزاده نقش سه هافبک میانی را داشتند و رجب زاده و اکبرپور هم در خط حمله بازی کردند.
از جمع یازده بازیکن ثابت ترکیب اول شش بازیکن از استقلال بازی کردند. راه آهن نیز با ثابتی، حبیبی، سرآبادانی، یحیی نژاد، اظهری، علیرضا محمد، تارتار، حقی، ترکاشوند، مولوی و اصغری به میدان آمد. قضاوت این بازی به عهده نوید مظفری بود.
تیم ملی و راه آهن بازی را خیلی محتاطانه شروع کردند. چند فرار کوتاه از اکبرپور در سد دفاع راه آهن خنثی شد و یکبار نیز شجاعی و رجب زاده گریزهای کوتاه خود را امتحان کردند. اما بر خلاف جریان بازی این راه آهن بود که در دقیقه ۳۵ روی پاس اظهری و ضربه اصغری گل برتری را به ثمر رساند و یک نیمه را به سود خود به پایان برد.
در نیمه دوم مربی تیم ملی رودباریان را درون دروازه قرار داد. کعبی، بیگ زاده، عقیلی، قربانی و عنایتی هم به بازی آمدند.
نویدکیا و عباسفرد به دلیل مصدومیت بازی نکردند. آمدن عنایتی کمک کرد تا زهر خط حمله بیشتر شود و سرانجام همین بازیکن از روی نقطه پنالتی در دقیقه ۶۰ گل تساوی تیم ملی را به ثمر رساند. راه آهن پس از خطا روی کعبی این فرصت را به عنایتی داد تا در اولین آزمایش ملی پوشان بازیکنان آماده شناخته شوند. در ضمن بازی تیم ملی با راه آهن بین تماشاگران پرسپولیس و استقلال مقابله های لفظی پیش آمد که با دخالت پلیس حل شد.
عنایتی ۵ دقیقه پس از گل خود یک موقعیت پنا لتی دیگر به دست آورد که آن را در میان ناباوری از دست داد تا تیم ملی در اولین آزمایش خود حریف راه آهن نشود.