استفاده رونالد کومان از پیراهن یادگاری تیم ملی آلمان به عنوان "کاغذ توالت" یا تف انداختن فرانک رایکارد به موهای رودی فولر از صحنه‌هایی هستند که فوتبال‌دوستان آنها را با شنیدن عنوان "دوئل میان آلمان و هلند" بی‌درنگ به خاطر می‌آورند. بر پیکارهایی که در دهه‌های گذشته میان ملی‌پوشان دو کشور انجام شده، معمولا انزجاری متقابل و در مواردی حتی تنفر آشکار حاکم بوده است.
به گزارش دویچه‌وله، در دوران اخیر اما روابط طرفین کمی آرام گرفته و پیکارهای میان تیم‌های ملی هلند و آلمان در جوی به مراتب دوستانه‌تر در مقایسه با گذشته برگزار شده‌اند.
پویایی روزافزون تیم ملی آلمان با ارائه فوتبالی جذاب از یک سو و حضور پررنگ بازیکنان هلندی در بوندس‌لیگای آلمان بدون شک در این روند تنش‌زدا بی‌تاثیر نبوده‌اند. این نوشته مروری است بر مهم‌ترین دوئل‌های تاریخی میان این دو تیم در طی ۴۰ سال گذشته که در طول تاریخ خود مجموعا ۳۸ بار به مصاف هم رفته‌اند.
جام جهانی ۱۹۷۴، دیدار فینال
در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ که در تاریخ ۷ ژوئیه در استادیوم المپیک مونیخ برگزار شد، تیم ملی هلند با رهبری یوهان کرایف به مصاف آلمان رفت که هدایت آن در میدان را فرانتس بکن‌بائر بر عهده داشت.
هلندی‌ها تحت سرمربی‌گری رینوس میشل "فوتبال تام" را به نمایش می‌گذاشتند و در آن دوران مدعی قهرمانی محسوب می‌شدند. ملی‌پوشان آلمان دو سال پیش از آن بر جام قهرمانی اروپا بوسه زده و حال در خانه خود برای کسب قهرمانی جهان خیز برداشته بودند.
تیم ملی فوتبال هلند پس از ۹۰ دقیقه با نتیجه ۲ بر 1 مغلوب تیم میزبان شد. بسیاری از هلندی‌ها این ناکامی را در کنار دوران اشغال کشورشان توسط نیروهای نازی، یکی از تلخ‌ترین تجربیات تاریخ خود تلقی می‌کردند و از همان زمان بود که آتش انتقام‌جویی در دل آنها شعله‌ور شد.
جام جهانی ۱۹۷۸، مرحله دوم
رینوس میشل، سرمربی معروف هلندی زمانی گفته بود: «فوتبال جنگ است!» هلندی‌ها که در سال ۱۹۷۴ این "جنگ" را به آلمان‌ها باخته بودند، در نبرد با آلمان در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین نیز نتوانستند پیروز میدان را ترک کند.
دیدار دو تیم در دور دوم با تساوی ۲ بر ۲ خاتمه یافت. البته هلند بر خلاف آلمان موفق شد به فینال بازی‌ها برسد، هرچند در بازی پایانی از آرژانتین شکست خورد و به عنوان نایب‌قهرمانی جهان دست یافت.
جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸، مرحله نیمه‌نهایی
برای دیداری که در روز ۲۱ ژوئن سال ۱۹۸۸ در مرحله نیمه‌نهایی جام ملت‌های اروپا در هامبورگ میان آلمان و هلند برگزار شد، شاید بتوان عنوان «پیکار تنفر» را برگزید. رود گولیت، کاپیتان نارنجی‌پوشان هلند، پیش از بازی فریاد می‌زد: «ما شما را می‌خوریم!»
در دقیقه ۵۵ لوتار ماتئوس توپ را از نقطه پنالتی وارد دروازه هلند کرد. ۲۰ دقیقه بعد رونالد کومان، مدافع هلند، با گل خود از روی نقطه پنالتی بازی را به تساوی کشاند و دو دقیقه مانده به پایان بازی، مارکو فان باستان، ستاره درخشان آن دوره از بازی‌ها، با گلی تماشایی نخستین پیروزی تاریخی هلند بر آلمان را رقم زد.
رونالد کومان چنان تحت تأثیر این موفقیت قرار گرفته بود که با پیراهن اولاف تون، بازیکن تیم ملی فوتبال آلمان که به یادگار گرفته بود، در همان وسط زمین کاری را کرد که معمولا با کاغذ توالت انجام می‌شود. جو حاکم چنان پرتنش و متلاطم بود که یکی از مفسرین هلندی پس از بازی به یکی از همکاران آلمانی خود پشت کرد و شلوار خود را به علامت تحقیر پایین کشید.
مردم هلند پس از این پیروزی به خیابان‌ها ریختند و جشنی بر پا کردند که بی‌شباهت به جشن آزادی کشورشان از چنگ نازی‌ها در سال ۱۹۴۵ نبود. نشریه هلندی "د تلگراف" در آن زمان نوشت: «بالاخره انتقام گرفتیم!»
جام جهانی ۱۹۹۰، مرحله یک‌هشتم نهایی
در پی دیدار پرتنش ۱۹۸۸ در هامبورگ، جو حاکم بر بازی‌های دو تیم مسموم‌تر از گذشته شد. در روز ۲۴ ژوئن ۱۹۹۰، یعنی دو سال پس از پیروزی هلند بر آلمان، ملی‌پوشان دو کشور در دور یک‌هشتم نهایی جام جهانی ایتالیا مقابل هم صف‌آرایی کردند.
فرانک رایکارد، مدافع تیم ملی هلند، قابلیت‌های خود در رقابت با لاما را به نمایش گذاشت و دو بار آب دهان خود را به موهای رودی فولر انداخت. داور هم برای آرام کردن جو مصلحت را در آن دید که هر دو بازیکن را از زمین اخراج کند. جالب توجه آن که رایکارد و فولر شش سال بعد دست دوستی به سوی هم دراز کردند و پرونده این حرکت غیرورزشی را بستند.
در نهایت تیم ملی آلمان موفق شد با نتیجه ۲ بر 1 از سد هلند بگذرد و انتقام ناکامی دو سال پیش را از نارنجی‌پوشان بگیرد.
جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲، مرحله گروهی
تیم ملی هلند که در دهه ۱۹۹۰ میلادی همچنان در صف تیم‌های پرقدرت و برتر اروپا قرار داشت، در مرحله گروهی مسابقات ۱۹۹۲ در سوئد، با نتیجه ۳ بر 1 از سد آلمان گذشت. البته این بازی در مقایسه با پیکارهای پیشین دو تیم در جو به نسبت آرام‌تری برگزار شد.
سرمربی‌گری آلمان در این دوره از بازی‌ها را برتی فوگتس بر عهده داشت. ملی‌پوشان آلمان عیلرغم شکست از هلند توانستند به فینال مسابقات راه یابند، اما در دیدار پایانی دو بر صفر از دانمارک شکست خوردند و به نایب‌قهرمانی بسنده کردند.
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴، مرحله گروهی
تیم‌های ملی آلمان که تا سال ۲۰۰۴ در دیدارهایی تدارکاتی و دوستانه رویاروی هم قرار گرفته بودند، در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ در پرتغال بار دیگر در چارچوب یک تورنمت مهم در مقابل هم صف‌آرایی کردند.
نشریه سوئیسی "دی شوایتسر ولت‌وُخه" در آن زمان در پیش‌گزارشی در ارتباط با دیدار دو تیم از "جنگ ۳۰ ساله، از ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۴" نوشته بود. دوئل هلند و آلمان این بار با نتیجه تساوی یک بر یک خاتمه یافت، البته ملی‌پوشان آلمان در همان مرحله گروهی بازی‌ها را وداع گفتند و راه خانه را در پیش گرفتند.
آخرین دیدار دوستانه، نوامبر ۲۰۱۱
همانگونه که اشاره شد، جو حاکم بر بازی‌های تیم‌های ملی فوتبال آلمان و هلند در سال‌های اخیر به مراتب آرام‌تر و دوستانه‌تر شده و ملی‌پوشان دو تیم می‌کوشند اگر رقابت و نبردی هم هست، در همان سطح ورزشی بماند.
آخرین دیدار دو تیم به حدود شش ماه پیش - ۱۵ نوامبر ۲۰۱۱ - برمی‌گردد؛ جایی که دو تیم در بازی‌ای دوستانه در هامبورگ به مصاف هم رفتند.
تیم ملی فوتبال آلمان در سال‌های گذشته تغییر و تحولی اساسی را پشت سر گذاشته و به گفته برخی از کارشناسان، فوتبالی "هلندی" از خود به نمایش می‌گذارد. این تیم یکی از بهترین بازی‌های خود را در مسابقه یاد شده ارائه کرد و سه بر صفر نارنجی‌پوشان را در هم کوبید. در مقابل برخی از صاحب‌نظران هلندی بازی تیم ملی کشورشان را به بازی خشک و نتیجه‌محور تیم آلمان در گذشته تشبیه می‌کنند.
در حال حاضر روابط دوستانه گسترده‌ای میان ملی‌پوشان هلند و آلمان که در باشگاه‌های مشترک توپ می‌زنند، حاکم است. با وجود این، آتش نیش و کنایه کاملا فروکش نکرده است.
در پی پیروزی سه بر صفر آلمان، یکی از خبرنگاران از اولیور بیرهوف، مدیر ورزشی تیم ملی فوتبال آلمان، پرسیده بود که آیا آلمان هلند جدید است؟ بیرهوف هم با اشاره به نایب‌قهرمانی‌های متعدد هلند پاسخ داده بود: «نه، ما اصلا هم نمی‌خواهیم هلند باشیم، چون در این صورت باید در تورنمت‌های بزرگ همیشه به نایب‌قهرمانی بسنده کنیم.»