اما گرچه این یافته ممکن است برای پشت‌‌میزنشین‌های بی‌قرار خبر خوبی به نظر برسد، این وضعیت به معنای مجموع کمتر ساعات کار نیست.
به گزارش لایوساینس بر اساس پژوهش جدیدی که بوسیله شرکت "موزی"، یک فراهم‌آورنده امنیت و پشتیانی داده‌ها انجام داده است، اکثریت کارفرمایان جهانی دیگر اهمیتی به دیر رسیدن کارکنان به سر کار نمی‌دهند.
این بررسی که بر روی 1000 کارفرما و کارمند آمریکایی، بریتانیایی، آلمانی و فرانسوی و ایرلندی انجام شد نشان داد که 73 درصد روسا درباره ساعات کاری رسمی دیدگاه سختگیرانه‌ای ندارند، چرا که مطمئن هستند که کارکنان‌شان از ساعت‌ها پیش از اینکه واقعا به اداره برسند، مشغول به کار بوده‌اند.
یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که تکنولوژی موبایل ناقوس مرگ شیفت‌های معمول کاری را به صدا درآورده است، به طوری که 75 درصد کارفرمایان به کارکنان‌شان ابزارهای لازم برای انجام کارشان در هر جایی که هستند، را فراهم می‌کنند.
در آمریکا 20 درصد از کارفرمایان امکان دسترسی به همه تسهیلات اداری از جمله ای‌میل، درایوها و ابزارهای کاربردی شبکه‌ای و سرویس‌های ابری چه برای کارهای ادارای دارای مراجعه کننده (front-office) و چه کارهای بدون مراجعه کننده (back-office) برای کارمندان‌شان در ساعات غیراداری را فراهم می‌آورند.
با اینکه اکثریت کارفرمایان اهمیتی به زمان شروع روز کاری بوسیله کارمندان نمی‌دهند، اما در مقابل انتظار انعطافپذیری کارمندان درباره انجام کار در ساعات اداری غیرمعمول دارند، حتی اگر این امر به معنای بیدار ماندن شب باشد. این رویکرد سیال نسبت به ساعات کاری به معنای آن است که اکنون بسیاری از کارفرمایان تماس گرفتن با کارمندان در زمان‌های پس از پایان ساعت کاری را مقبول می‌دانند و 80 درصد آنان می‌گویند تماس گرفتن با کارمندان در شب درباره موضوعات کاری قابل قبول است.
ساعات واقعی کار با این رویکرد جدید چگونه است؟
نتایج جهانی نشان می‌دهد که روز کاری یک شخص متوسط اینگونه است:
او با چک کردن ای میل کاری‌اش در ساعت 7:42 صبح کارش را شروع می‌کند، در ساعت 8:18 به اداره می‌رسد، در ساعت 5:48 بعدازظهر محل کارش را ترک می‌کند، و توقف کامل کارش در ساعت 7:19 بعدازظهر رخ می‌دهد؛ به این ترتیب کارمندان برای تقریبا 12 ساعت در روز "در وضعیت کاری" قرار دارند.
راس استاکدیل، مدیرعامل شرکت موزی می‌گوید: "کارکنان در همه جای دنیا از حداکثر تکنولوژی‌های در دسترس آنها برای انعطافپذیری بیشتر در امور کاری و خانوادگی استفاده می‌کنند. پشتکار کارکنان نادیده گرفته نمی‌شود و تکنولوژی بیش از حدی که تصور می‌شود بر نحوه نگرش کارفرمایان اثر گذاشته است.
یافته‌های پژوهشی ما نشان می‌دهد ما پیشرفت زیادی در مسیر شناخته شدن کار به عنوان "چیزی که انجام می‌دهید" و نه "جایی که به آن می‌روید" کرده‌ایم."