این ابرهای درخشان معمولا در تاریکی شب نامرئی هستند،اما درصورتی‌که ذرات یخی در ارتفاع بالا به واسطه نور خورشید روشن شوند، این ابرها در گرگ و میش شب آغاز به درخشیدن می‌کنند.
این ابرها به ویژه در شبهای تابستان منطقه ادینبرگ بسیار درخشان دیده می‌شوند. آدریان ماریچیک توانست پس از پایان توفانی یک هفته‌ای از درخشش این ابرها بر فراز پل فورث‌ریل عکاسی کند.
تصاویر موجود از این ابرها معمولا عکسهایی هوایی بوده و در هنگام پرواز و یا از فضا به ثبت رسیده‌اند. این ابرها که به ابرهای مزوسفریک قطبی یا ابرهای شب‌تاب شهرت دارند، در دو نیم‌کره زمین قابل بوده و نقطه اوج مشاهده آنها در اواخر بهار و اوایل تابستان است.
ابرهای شب‌تاب در ارتفاع 75 تا 82 کیلومتری از سطح زمین و در زمانی تشکیل می‌شوند که مقدار کافی از بخار آب برای تبدیل شدن به ذرات یخی در این ارتفاع وجود داشته‌باشند. این ابرها درخشش خود را از نور خورشید زمانی که از زیر افق مرئی بتابد به دست آورده و به ابرهایی شب‌تاب تبدیل می‌شوند.
درخشش ابرها معمولا به اندازه‌ای نیست که بتوان آنها را مشاهده کرد و تنها زمانی مرئی می‌شوند که نور خورشید از پایین به آنها بتابد درحالی‌که لایه‌های پایینی اتمسفر زمین در تاریکی قرار گرفته‌اند.