وی در سال ۱۹۶۴ از مدرسه معماری در میلان فارغ التحصیل شد و به عنوان یک دانش‌آموز زیر نظر یک گروه مهندسی در فلورانس ایتالیا شروع به کار کرد.
وب‌سایت: رنزو پیانو / آسمانخراش شارد لندن
پدر، برادر و چهار عموی وی پیمانکار ساختمان بودند و هنگامی که رنزو دانشجوی معماری در دانشگاه پلی تکنیک معماری میلان بود مرتبا از پروژه‌های ساختمانی پدرش بازدید می‌کرد که این بازدیدها تجربه او را از نظر فنی و کاربردی تا حد زیادی بالا برد.
دفتر فنی و کارگاه رنزو پیانو در سال ۱۹۸۰ در پاریس و جنوا ایتالیا شروع به کار کرد و بعدها تعداد ۱۰۰ مهندس- معمار و متخصصین دیگر در قسمت‌های مختلف آن مشغول به کار شدند.
در حالی که کارهای او آمیخته با تکنولژی روز معماری می‌باشد ولی ریشه و اصل کارها به طور واضح نمایانگر فلسفه و معماری کلاسیک یونان است.
معماری پیانو به سوابق او بستگی دارد، چرا که پدری معمار داشت و با طرز قرار گرفتن ساختمان‌ها آشنا بود. او پسری خجالتی بود که در منطقه پیکی زندگی می‌کرد.
در آنجا منظره‌ای از طبیعت وجود نداشت و آفتاب سوزان هم آنها را دچار مشکل می‌کرد. لذا تصمیم گرفت تا سایبانی از برگ در امتداد باد به طور ثابت درست کند و این اولین کار او در راستای معماری بود.
در بین سال‌های ۱۹۶۵تا ۱۹۷۰ او تجارب زیادی با مسافرت‌های دانشجوئی به آمریکا و بریتانیا به دست آورد و در این موقع بود که با جیمز پرو آشنا شد و دوستی آنها تاثیر بسزایی در حرفه‌ای شدن او داشت.
پیانو مهندسی معماری را در دانشگاه «فلورانس» و «پلی‌تکنیک میلان» سپری کرد و بعدها در سال ۱۹۶۴ فارغ التحصیل شد، ولی تأثیر این مؤسسات در شکل‌گیری شخصیت او برای رسیدن به هنر معماری، به مراتب کمتر از دوران بچگی و پیش زمینه خانوادگی او است.
برخی از آثار معماری رنزو پیانو:
- آسمانخراش شارد لندن
- ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیل سازی فیات FIAT در شهر تورینو ایتالیا
- استادیوم فوتبال شهر باری ایتالیا
- مرکز فرهنگ و هنر جرج پمپیدو (Centre Pompidou) در پاریس
- فرودگاه شهر اوزاکا ژاپن
- Potsdamer Platz پوتز دامر پلاتز در شهر برلین آلمان
- مجموعه برج های سیدنی استرالیا
- ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند در شهر آمستردام
- ساختمان آکادمی علوم ایالت سانفرانسیکو آمریکا
- مجتمع ورزشی راوانا
- ایستگاه مترو جنوا
- پایانه مسافربری کانسای
- مرکز طراحی مرسدس بنز در اشتوتگارت
برخی از افتخارات رنزو پیانو:
- عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا، آمریکا، 1981
- مدال طلا از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا، انگلستان، 1989
- جایزه Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا، رم، ایتالیا، 1989
- جایزه کیوتو، ایناموری فوندیشن، کیوتو، ژاپن، 1990
- عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، آمریکا، 1994
- از طرف یونسکو به عنوان سفیر معماری حسن نیت معرفی شد ، 1994
- جایزه میکل آنژ از رم، ایتالیا، 1994
- جایزه اریز موز ، آمستردام، هلند، 1995
- جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، واشینگتن، آمریکا، 1998
- معمار دانشکده ملی سن لوکا، رم، ایتالیا، 1999
- مدیر کل مرکز ملی de la Légion d'Honneur، فرانسه، 2000
- سلطان معماری، ونیز، ایتالیا، 2000
- جایزه لئوناردو، رم، ایتالیا، 2000
- جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومباس، اوهایو، آمریکا، 2001