به گزارش همشهری آنلاین، این هنرمند مجسمهساز ادامه داد: انتخاب آثار عجولانه به نظر میرسند، درحالی که باید آثار اغواگر باشد و به نوعی آثاری حضور داشته باشند که توجه مخاطب را جلب کند و رغبت به خرید را افزایش دهد.
مرادیان افزود: در تمام کشورهای خارجی که برگزار کننده اکسپو هستند فضایی که برای این امر در نظر گرفته میشود بیش از این است به طوری که مخاطب باید حداقل یک هفته صرف بازدید از این مکان کند و در بین انبوهی از آثار هنری قرار بگیرد تا بتواند برای خرید اقدام کند.
اما متاسفانه ما نه تنها این فضا را نداریم بلکه از فضاهای موجود هم به خوبی استفاده نمیشود و حداقل فضای ممکن را برای اکسپو قرار میدهیم که درنهایت منجر به نمایش تعداد کمی از آثار هنری میشود.
در واقع با این حرکت میتوان گفت به نوعی دست خریداران برای انتخاب اثر باز نیست و انتخابها محدود است.
وی افزود: نمیدانم چرا برنامهای را به صورت کلان برنامهریزی نمیکنیم که به جای دافعه جاذبه داشته باشد.
این با سعه صدر میسر است وقتی عرصه هنر است اگر اخلاق درآن جاری نباشد به موفقیت نمیرسد و این حتی باعث شکست حرکت بزرگی مانند اکسپو هم میشود.
مرادیان با اشاره به قیمت آثار در اکسپو 91 گفت: به نظرم قیمتها نامعقول نیست. اگر اکسپو درست برنامهریزی و اجرا شود میتواند تمام بار اقتصاد هنر را به دوش گیرد و اگر فکری به حال آن نکنیم تداوم اکسپو را نیز نمیتوان تضمین کرد.
در کشور ما برای همه چیز یارانه در نظر گرفته میشود به جز هنر و به همین دلیل هنرمندان ما زودتر از موعد هنر را رها میکنند و این به بدنه اصلی جامعه هنری آسیبهای جدی وارد میکند.
این هنرمند افزود: به نظرم اگر اکسپو به صورت فصلی برگزار شود مفید است و باید بودجهای که در نظر گرفته میشود صرف خرید آثار هنری شود.
برای یک کشور 70 میلیونی این فضا بسیار کم است و اگر تنوع آثار عرضه شده زیاد باشد احتمال اینکه فروش هم بالا باشد بسیار است.