به گزارش ایسنا، این دستاورد در پی ارسال فرمان حرکت توسط مهندسان ناسا به این کاوشگر، برای حرکت در یک مسیر 400 متری به سوی یک سازه صخره‌ای نزدیک انجام شد.
این سفر که اولین حرکت علمی مریخ نورد کنجکاوی است، آن را به محلی برده که مهندسان اکنون در حال برنامه‌ریزی برای حفاری در سنگ‌های مریخی برای بررسی آنها هستند.
این کاوشگر،روز هفتم شهریور در بیست و دومین روز مریخی خود پس از فرود، حدود 16 متر را به سمت شرق حرکت کرد.
این سفر بسیار بلندتر از دو برنامه حرکت پیشین کنجکاوی بود. دو برنامه قبلی به آزمایش سیستم حرکت کاوشگر پرداخته و آن را در محلی که توسط اگزوز یکی از موتورهای فضاپیمای آزمایشگاه علمی مریخ پاک شده بود، برای بررسی محیط قرار دادند.
مقصد سفر واقعی کنجکاوی "گلنلگ(Glenelg)" نام داشته و مکانی است که در آن سه نوع زمین یکدیگر را قطع کرده‌اند. تیم علمی کنجکاوی این ناحیه را به عنوان یک مکان احتمالی برای اولین هدف سنگی در حفاری و بررسی، انتخاب کرده‌اند.
برنامه این تیم، اقامت کوتاه یک روزه در محل کنونی است، اما در موارد بعدی، توقف‌ها طولانی‌تر خواهد بود.
در زمان توقف طولانی‌تر در مکانی که هنوز تعیین نشده، کاوشگر کنجکاوی به آزمایش بازوی روباتیک خود و ابزارهای ارتباطی در انتهای بازو خواهد پرداخت.
ناسا همچنین دلیل استفاده از کد مورس در طرح‌های لاستیک چرخ‌های کاوشگر کنجکاوی را اعلام کرده است.
این سازمان اعلام کرد که هدف از این طرح، ایجاد ویژگی‌هایی در خاک مریخ بوده که بتوان از آن برای سنجش بصری فواصل دقیق میان حرکت‌ها استفاده کرد. این ابزار حرکتی موسوم به مسافت‌پیمای بصری به کاوشگر اجازه می‌دهد تا از تصاویر ویژگی‌های چشم‌انداز برای تعیین این که آیا به میزان پیش‌بینی شده سفر کرده یا خیر و یا چرخ‌های آن سر خورده یا خیر استفاده کند.
با اندازه‌گیری مسافت خود نسبت به چندین ویژگی برجسته مانند سنگ‌ریزه‌ها یا سایه روی سنگ‌ها یا طرح‌های روی مسیر خود، کنجکاوی می‌تواند میزان سرخوردگی چرخ‌های خود را بررسی کند.
کد مورس که روی هر شش چرخ این کاوشگر چاپ شده، به خصوص در مناطقی که زمین بدون منظره و جسم خاص است، بسیار کمک کننده است. کنجکاوی بطور مستقیم قادر به خواندن علائم کد مورس روی زمین نیست اما می‌تواند تضاد زیاد این طرح را دریابد.