آمار غرق‌شدگان در تابستان با وجود آنکه دو سالی می‌شود روبه کاهش گذاشته اما همچنان بالاست. سازمان پزشکی قانونی کشور در آخرین آمار رسمی خود در بیستم شهریور‌ماه گذشته اعلام کرد که 203مورد غرق‌شدگی در سه استان مازندران، گیلان و گلستان ثبت شده است. این آمار اگرچه در سال90، 266نفر و در سال89، حدود 332نفر اعلام شد اما به‌هرحال تعداد نفراتی که در سواحل شمالی کشور آن هم فقط طی سه‌ماه از سال جان خود را از دست می‌دهند، هنوز نگران‌کننده است. همچنین از این حیث که طبق گفته‌های مسئولان استانداری دو استان مازندران و گیلان در سال گذشته مبنی بر اینکه تعداد غرق‌شده‌های تابستان91، 50درصد کاهش خواهد یافت هم این نگرانی وجود دارد که آیا باید منتظر غرق‌شدن عده زیادی در سال‌های بعد هم باشیم یا نه؟
رئیس هیأت نجات‌غریق و غواصی استان مازندران در همین خصوص به خبرنگار ما گفت: متأسفانه اقداماتی که برای این منظور صورت می‌گیرد روند کندی را نسبت به افزایش تعداد مسافر سالانه و استانداردهای دنیا طی می‌کند. علی‌اصغر قادری افزود: 570 ناجی در کل استان مازندران مشغول به فعالیت هستند اما این تعداد ناجی جوابگوی نیاز استان نیست. وی اضافه کرد: این در حالی است که به همین تعداد ناجی هم بهای کافی داده نمی‌شود و به‌طور نمونه طی چهار‌ماه گذشته ناجیان فقط 13روز حقوق خود را دریافت کرده‌اند. قادری با بیان اینکه مسئولان طرح سالم‌سازی به وعده‌های خود در تابستان امسال به‌درستی عمل نکرده‌اند، افزود: بودجه‌ای که استانداری در اختیار طرح سالم‌سازی هم قرار می‌دهد جوابگوی نیاز ما نیست، به‌طوری که ما امسال مجبور شدیم 40میلیون تومان پول را بین 570ناجی تقسیم کنیم.
رئیس هیأت نجات‌غریق و غواصی استان مازندران فاصله طرح‌های سالم‌سازی نسبت به یکدیگر را زیاد توصیف کرد و بیان داشت: قرار بر این بود که طرح سالم‌سازی از اول خرداد91 شروع شود ولی عملا این طرح از نیمه خرداد آغاز شد و درست در سه‌روز تعطیلی 13، 14و 15خرداد 26نفر در سواحل مازندران غرق شدند. وی تعداد غرق‌شده‌ها در تعطیلات عید فطر را نیز بیش از 62نفر و تأسف‌بار اعلام کرد و افزود: معنای طرح سالم‌سازی این نیست که اعضای خانواده با فواصل زیاد نسبت به هم وارد دریا شوند. با توجه به تعداد ناجیان و امکانات کنونی مسلم است که نمی‌توان به‌خوبی همه‌جا را پوشش داد. وی ادامه داد: امسال به هر شهر یک جت‌‌اسکی اختصاص داده‌اند که این کافی نیست. قادری گفت: امسال 416نقطه حادثه‌خیز در سواحل مازندران شناسایی شد که هلال‌احمر 110نقطه را تحت پوشش خود قرار داد و ایستگاه‌هایی را در این نقاط با قرار دادن آمبولانس احداث کرد. وی اظهار داشت: از آغاز طرح سالم‌سازی، ناجیان مازندران بیش از شش‌هزار و 200نفر را از مرگ حتمی نجات دادند و مشخص است که افزایش تعداد ناجیان می‌تواند از تعداد غرق‌شده‌ها به‌شدت بکاهد؛ البته به‌شرطی که امکاناتی که در اختیار آنها قرار می‌گیرد در حد تی‌شرت و مایوی شنا باقی نماند.
مراکز امداد ، بدون امکانات
اگرچه ناجیان هم با به آب زدن، بارها توانسته‌اند افراد را از غرق‌شدن نجات دهند اما نکته دیگر آنجاست که گاهی پزشکی مورد نیاز برای نجات فرد پس از نجات و احیای وی وجود ندارد؛ به‌طور مثال مرکز امداد و نجات هلال‌احمر هم در سواحل دریای فرح‌آباد که ده‌ها شهرک- پلاژ را تحت پوشش قرار‌می‌دهد فاقد حتی یک پزشک عمومی مستقر است. این مرکز فقط با استقرار چند نجاتگر داوطلب اداره می‌شود که عملا هم نمی‌توانند در موارد حاد و بسیار اورژانسی کار چندانی انجام دهند. استاندار مازندران هم در این خصوص گفت: متناسب با شرایط استان، هنوز پایگاه‌های امداد و نجات مازندران نسبت به سایر استان‌ها تجهیز نشده است. سیدعلی‌اکبر طاهایی افزود: البته با وجود برابر نبودن امکانات و خدمت‌رسانی، جمعیت هلال احمر مازندران به خدمت‌رسانی می‌پردازد. یکی از مهم‌ترین دلایل بالا بودن تعداد غرق‌شده‌های سواحل شمالی به شنا کردن مردم در مناطق ممنوعه و علاقه کم آنها به نقاط سالم‌سازی برمی‌گردد. از آماری که رئیس اورژانس 115مازندران می‌دهد به راحتی می‌توان این موضوع را دریافت: بیش از 90درصد از مأموریت‌های نیروهای این مجموعه در قالب طرح امداد ساحلی، خارج از طرح سالم‌سازی دریای صورت می‌گیرد. مصدری اعلام کرد: از اول خرداد امسال که اجرای طرح سالم‌سازی دریا در مازندران آغاز شد تا پانزدهم مرداد 180مأموریت امداد ساحلی در استان انجام شد که از این تعداد 163مأموریت در خارج از طرح سالم‌سازی بود.