این سرو قدیمی در سال 1366 به عنوان اثر طبیعی ملی شناخته شد. این سرو دارای قطر یقه و ارتفاعی برابر با 4.3 و ارتفاع 25 متر است.
بر اساس سفر نامه ناصر خسرو، عمر این سرو بیش از 2000 سال برآورد شده است.
بازیل نیکیتین از شرق‌شناسان مشهور روسی در بخشی از کتاب «این ایرانی که من شناخته‌ام» درباره این سرو آورده است:
- «... در قرب این دهکده درخت سرو مشهور هرزبیل Harzebil را دیدم که بسیار تنومند و تقریبا 20 متر بلندی داشت. می‌گفتند که ناصرالدین شاه در موقع مسافرت به اروپا در این جا توقف کرده و عصرانه‌ای در سایه این سرو غول‌پیکر صرف نموده است، در حالی که در شاخه‌های انبوه آن قبلا هیئت ارکستری مخفی شده و هنگام غذا خوردن شاه به نواختن نغمات دلپذیری پرداخته‌اند که موجب تعجب شاه شده است.»