این پل از مسیر خیابان خلبان به جاده فرودگاه روی رود خانه آجی چای ساخته شده است. این پل شامل 16 دهنه است که به جز سه دهنه که طاقی هلالی دارند، بقیه دارای طاق جناغی است.
پل آجی چای از قدیمی‌ترین آثار شهر تبریز است و در زمان ولیعهدی عباس میرزا توسط حاج سید حسین تاجر معروف به تبریزی تعمیر شده است.
معماری پل یکدست نیست. این پل به علت طغیان رودخانه و جنگ‌های منطقه‌ای بارها صدمه دیده و مرمت شده است. پل شامل 16 دهنه بطول 105 متر و عرض 5 متر می باشد.
نام این پل اولین بار در متون صفویه و در زمان شاه اسماعیل اول در سفرنامه ونیزیان ثبت شده است.
این پل تا دهه چهل ارتباط بین دو طرف را برقرار می‌کرده است. بعدها پل دیگری در نزدیکی آن ساخته شده است.
پل آجی چای در سال 1378 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2516 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.