به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حیدری در یادداشت ارسالی خود با عنوان «پس از چهارده روز» نوشته است: «از اولین ساعات چهارشنبه پنجم مهرماه 91 که هجمه‌ی رسانه‌‌یی علیه «روزنامه شرق» و اینجانب به بهانه‌ی انتشار کارتون «چشم‌بندان» آغاز شد، تا به امروز، ساعت‌ها و روزهای پرفشار و پرالتهابی گذشت. از همان لحظه‌های اول بسیاری از افراد و گروه‌ها با نگاهی به دور از هیجانات تلاش کردند تا مسیر این جریان را به سوی تعادل و آرامش هدایت کنند.»
حیدری در بخش دیگری از یادداشتش آورده است: «از خانواده‌های معظم شهدا و رزمندگان دوران جنگ که پس از دیدن کارتون مورد بحث به سوء‌برداشت از آن پی برده و صادقانه از اینجانب حمایت کردند، صمیمانه تشکر می‌کنم. آنان سرمایه‌های ارزشمند این کشورند و همواره خود را مدیون محبت‌های‌شان می‌دانم.»
او همچنین از رسانه‌ها و افرادی که «تلاش کردند تا افکار عمومی را با تدبیر و درایت روشنگری کنند» و از «منتقدین منصف که جانب حقیقت را حفظ کردند»، تشکر کرده و در ادامه‌ی یادداشت خود نوشته است: «در طول سالیان فعالیتم در مطبوعات، هرگز باعث تعطیلی روزنامه و یا مجله‌ای نبودم. تمام تلاشم را به کار بردم تا در مسیر تعادل گام بردارم. حال که تقدیر این‌گونه رقم خورد تا «روزنامه‌ی شرق» به دلیل انتشار کارتونی از اینجانب به تعطیلی کشیده شود، با تمام وجودم در برابر گردانندگان، اعضای تحریریه و کارکنان زحمت‌کش روزنامه‌ی شرق احساس مسؤولیت می‌کنم و از همه‌ی آن‌ها حلالیت می‌طلبم. هرچند در تمام این روزها آنان با تمام وجود و با کمال محبت و دوستی از اینجانب حمایت کردند. مدیون محبت‌های‌شان هستم و آرزو می‌کنم که در فضایی بهتر افتخار همکاری دوباره با آنان را پیدا کنم.»
هادی حیدری همچنین در بخش دیگری از یادداشت خود با بیان این‌که «تأکید می‌کنم که به هیچ‌رو از کشیدن کارتون «چشم‌بندان» قصد جسارت به رزمندگان پاکباخته‌ی دوران جنگ را نداشتم»، نوشته است: «ای کاش روزی فرارسد تا کمی در قضاوت‌های‌مان، اصل «تردید» را وارد کنیم و درصد ناچیزی از فرصت را به متهم بدهیم تا از هجوم اتهامات وارده دفاع کند. با همه‌ی این توضیحات باز هم اگر گروهی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا و رزمندگان جنگ همچنان از اینجانب کدورتی به دل دارند، از همه‌ی آن بزرگواران پوزش و حلالیت می‌طلبم. در پایان از خداوند می‌خواهم که قلمم همواره بر مدار حقیقت و آزادگی حرکت کند.»